Statek kosmiczny X-37
Dziewiczy lot X-37B
miał miejsce w dniu 22.IV.2010 r. - według ppłk George Tromba z 20. Space
Control Squadron używającego systemu Space
Fence, który pomógł krążownikowi rakietowemu USS Lake Eyre zestrzelić
satelitę, który zszedł z orbity.[1]
Także Chińczycy pokazali swe możliwości zestrzeliwania obiektów orbitalnych
niszcząc jednego ze swoich sztucznych satelitów Ziemi.[2]
Bill
Sweetman twierdzi, że podobny do farby materiał napylony na
satelitę może spowodować jego przegrzanie i złe działanie. Także zwykłe
uderzenie w panele baterii słonecznych może zaszkodzić satelicie. Rosyjska Agencja
Kosmiczna oskarża USA o rozmyślne uszkodzenie rosyjskiego próbnika Fobos
Grunt wystrzelonego w kierunku Marsa w dniu 11.XI.2011 r. Supersekretny
pojazd USAF – X-37B został wystrzelony w marcu 2011 r. i miał pozostać w
przestrzeni kosmicznej przez 9 miesięcy, ale ten czas wydłużył się do roku i
trzech dni. Jego misja kosmiczna pozostaje tajną dla szerokiej publiczności. Jeżeli
rosyjskie oskarżenia są słuszne, to oznacza, że USA nie dopuściły do tego, by rosyjski
próbnik osiągnął Marsa. Ten wielki satelita[3]
nie został odzyskany, tak więc nie wiadomo, czy są jakieś dowody sabotażu.
Być może toczy się wojna w
kosmosie, której celem jest zatrzymywanie próbników lecących na Marsa, a które
mogłyby odkryć istniejące tam życie. W przeszłości, radzieckie sondy
marsjańskie dostarczyły obrazy, na których widać dowody na istnienie tam
podziemnych miast i UFO należących do Marsjan, które zostały opublikowane w
mediach.[4]
Zob. także: http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2112146/Mystery-U-S-X-37B-space-plane-orbit-year.html#ixzz2fUMReO72.
Zamknięto
Space Fence
Amerykański Air Force Space Survelliance System zwany
popularnie jako Space Fence był
rządowym, multistatycznym systemem radiolokacyjnym zbudowanym w celu wykrywania
obiektów orbitalnych nadlatujących i przelatujących nad Stanami Zjednoczonymi. Jest
to część US Space Surveillance Network
i ponoć dzięki niemu można było, wykryć obiekty o wielkości 4 cali/10 cm, w
odległości 15.000 mn/27.780 km od Ziemi! System ten zamknięto we wrześniu 2013 roku. Stanowisko
dowodzenia znajduje się w Dahlgren, VA, zaś stacje radiolokacyjne rozmieszczone
są w USA wzdłuż 33°N.
Strata AFSSS nie stanowi
znaczącego osłabienie możliwości obronnych USA i śledzenia średnich i dużych
obiektów kosmicznych na orbicie. Budżet państwa ze wskazaniem na AFSPC, ma
pokryć koszt nowego Space Fence pracującego w paśmie S.
Dlaczego obrona planetarna jest
tak ważna?
To oczywiste – Ziemia znajduje
sie na kosmicznej strzelnicy, gdzie wciąż zagrażają nam asteroidy. Odkąd Ziemia
została ostatecznie uformowana, stanowi cel dla milionów asteroidów, komet orbitujących
wokół Słońca i zbliżających się do orbity naszej planety, a także mniejszych meteoroidów.
Wiele z nich objętych terminem Near Earth Orbits - NEO zostało ściągniętych
przez Ziemią i rozbiło się o jej powierzchnię przez tysiąclecia. Większe obiekty
uderzały w Ziemię z dewastującą siłą często formując wielkie kratery
poimpaktowe – astroblem, które do dziś dnia wpisane są w krajobrazy naszej
planety.
Błyski na niebie. Chociaż nasza
planeta wymiotła wiele z obiektów NEO przez tysiąclecia, wiele z nich wciąż
zagraża Ziemi. każdego dnia, małe orbitujące skałki (do 10 m średnicy) nazywane
meteoroidami, wchodzą w ziemską atmosferę pozostawiając świetlisty ślad zanim
spłoną w niej. Większe z nich, zwane
bolidami, mogą spłonąć w widowiskowej eksplozji zapalając nocne niebo i
powodując wiele panicznych telefonów do instytucji odpowiedzialnych za
bezpieczeństwo.
Niebezpieczeństwo ze
strony asteroidów. Obiekty NEO te najbardziej zbliżone do Ziemi stanowią potencjalnie
zagrażające asteroidy – PHAs[5]
- których orbity krzyżują się z orbitą naszej planety i mają wysokie energie
uderzenia w przypadku kolizji. Zniszczenia te będą zależały od ich wielkości i
prędkości ruchu, oraz kata uderzenia w powierzchnię Ziemi, a zniszczenia te
mogą być od wielkości dużego miasta, mogą powodować ogromne, wielkoskalowe
tsunami i wreszcie niemal zniszczyć życie na Ziemi!
Obrona planety. Obrona planetarna
to wykrywanie PHA, przewidywanie ich przyszłych lokalizacji i ostrzeganie przed
przyszłymi zderzeniami z Ziemią. Włącza się w to także misje spychania
asteroidów z ich dotychczasowych orbit oraz przygotowania, ratowania i
likwidacji skutków możliwych impaktów.
Tekst i ilustracje - George A.
Filer III – MUFON
Przekład z j. angielskiego – Robert K. Leśniakiewicz ©
[1]
Chodzi o satelitę USA-193/NROL-21, którego zestrzelono w dniu 21.II.2008 r. o g.
03:26 GMT pociskiem rakietowym SM-3 BLOCK A-1, który trafił
satelitę na wysokości 247 km nad Ziemią – zob. http://wszechocean.blogspot.com/2011/10/powrot-satelity-uars.html.
Była to w zasadzie powtórka amerykańskiego testu broni ASAT z dnia 13.IX.1985
r., kiedy to satelita Solwind P-78-1 został zestrzelony
pociskiem typu ASM-135 ASAT wyniesionego przez samolot F-15A. Satelita został
trafiony na wysokości 580 km nad Ziemią i zniszczony.
[2]
Chodzi o zestrzelenie satelity Fengyun 1C/1999-025A/25730 w dniu 11.I.2007
r., który został uderzonym czołowo przez pocisk rakietowy typu DF-21/KT-2
wystrzelony z Centrum Lotów Kosmicznych
w Xichang. Była to powtórka z amerykańskiego eksperymentu HOE z dnia
10.VI.1984 r., kiedy to z bazy Vandenberg III wystrzelono ICBM Minuteman,
który nad Pacyfikiem został zniszczony przez przeciwpocisk przechwytujący wystrzelony
z atolu Kwajalein w czołowym zderzeniu.
[3] Winno być:
statek kosmiczny.
[4]
Autorowi najprawdopodobniej chodzi o zdjęcia tzw. Miasta Inków (Angustus Lanirynthus) i innych formacji
na Marsie, które zostały odkryte na zdjęciach z Marinera 9 i Vikinga
1 – zob. http://www.saeti.org/index6.htm.
[5] Od słów: Potentially Hazardous Asteroids.