niedziela, 19 lutego 2017

Tajne projekty: Samolot à la latający talerz (4)





 Jeden z projektów kosmicznego bombowca Sangera (Bill Rose)

Idea wynalazcy zakładała odpalania takiego samolotu z jednoszynowego torowiska o długości 2 mi/3,2 km przy użyciu bardzo silnego boostera. Ten masywny stopień działałby przez 11 sekund, dzięki czemu statek kosmiczny opuszczałby rampę pod kątem 30°. Po osiągnięciu wysokości 1 mi/1,6 km jego prędkość zbliżyłaby się do wartości 1,5 Ma i włączyłby się marszowy silnik rakietowy nadający mu prędkość ok. 14.000 mph/22.530 km/h (ok. 6,26 km/s), wynoszący go na wysokość 100 mi/160 km nad Ziemię. Potem pojazd stopniowo opadałby w dół poprzez atmosferę i to miało chronić go przed przegrzaniem. Po dostarczeniu do celu swej pojedynczej bomby (być może chodziło o tzw. „brudną bombę” radiologiczną) [chodzi tutaj o bombę zawierającą konwencjonalny ładunek wybuchowy w otulinie zrobionej z radioaktywnych izotopów krótkookresowych, np. 60Co, która po wybuchu rozsiewałaby radioaktywny opad na atakowany teren. Opisał to Nevil Shute w powieści „Ostatni brzeg” (1961), w której takie właśnie zmasowane użycie tej broni w III Wojnie Światowej doprowadziło do końca życia na Ziemi – przyp. tłum.] na miasto w USA, Kosmiczny Bombowiec Sängera lotem ślizgowym zmierzałby do bezpiecznego lądowiska. Uważano, że wystarczyłyby dwie czy trzy misje, by doprowadzić Amerykanów do negocjacyjnego stołu.

Tabelka danych LRV

Zastosowanie
Strategiczny atak nuklearny oraz statek zwiadowczy
Użytkownik
USAF
Kontraktor
North American Aviation
Załoga
4 osoby
Czas trwania misji
6 tygodni
Wymiary:
Średnica
Środek
Krawędzie
Powierzchnia skrzydeł

40 ft/12,19 m
90”/228,6 cm
6”/151,2 cm
1548 ft kw./144 m kw.
Waga:
Masa startowa
Masa lądowania
Tara

45.000 lb/20,412 kg
33.395 lb/15.148 kg
17.000 lb/7711 kg
Silniki:
Główny

Kapsuła

Rakieta na paliwo ciekłe albo NERVA (napęd atomowy)
Rakieta na paliwo stałe o ciągu 50.000 lb/222,2 kN
Generator elektryczny
Nuklearny cieplny 7 kW
Uzbrojenie
4 pociski z głowicami termojądrowymi
Booster
Dwustopniowa rakieta nośna z możliwością ponownego użycia

Sänger i Bredt kontynuowali rozwijanie tej koncepcji. Kilka eksperymentalnych silników zostało poddanych próbom, które przebiegały na poligonie Lofera w okolicach Salzburga. 


Inne wizje kosmicznego bombowca Sangera (Cal-Tech, NASA)

[Istnieje możliwość, że tego rodzaju próby prowadzono także w Polsce, na poligonie w okolicy Władysławowa (wtedy Grossendorf), gdzie znajdował się ośrodek badań SS kierowany przez SS-Obergruppenführera i generała Waffen-SS Otto (Emila Gottlieba) Mazuwa, a w którym prowadzono ultratajne prace nad latającymi konstrukcjami – także dyskoidalnymi, o czym pisze m.in. Igor Witkowski. Motyw ten wykorzystał także Daniel Laskowski w opowiadaniu pt. „Halloween na Wężowej Przełęczy” - http://xxx-przygoda.bloog.pl/id,356503844,title,Opowiadania-wakacyjne-Halloween-na-Wezowej-Przeleczy-1,index.html. Autor widzi w nim ni mniej ni więcej tylko… tajemniczego Czarnego Barona obiegającego Ziemię zanim w niebo poleciały sztuczne satelity Ziemi – przyp. tłum.]


Hamownia i jeden z budynków na austriackim poligonie rakietowym w Lofera k./Salzburga 
(US Army)


CDN.