niedziela, 20 czerwca 2021

Starodawny rekin Megalodon był większy, niż to ocenialiśmy

 


Paul Ratner

 

Badania prowadzą nas do bardziej sprecyzowanych pomiarów wygasłego rekina Megalodona – jednej z największych ryb wszech czasów. Najnowsze metody pomiarów wskazują na to, że Megalodon mierzył aż 65 ft/~21,7 m długości.

Megalodon był największą rybą jaka żyła kiedykolwiek we Wszechoceanie.

Nowy model pomiarów szerokości zębów pozwala na wyliczenie całkowitej długości zwierzęcia. Według pewnego studenta z Florydy dokładniejsze pomiary jednej z największych ryb wszech czasów – wygasłego rekina Megalodona (Otodus megalodon lub Carcharocles megalodon) – i odkrył, że był on jeszcze większym, niż to się dotychczas oceniało.

Megalodon żył pomiędzy 3,6 a 23 mln lat temu, i wyliczano, że był długi średnio na 34 ft/~11,33 m i dorastał maksymalnie do 60 ft/20 m.aktualne studia doprowadziły do wniosku, że był on długi na 65 ft czyli niemal 22 m.

 

Zadanie domowe prowadzi do odkrycia

 

W badaniu opublikowanym w „Palaeontologia Electronica” wykorzystano nowe równania ekstrapolowane na podstawie szerokości zębów Megalodona, aby uzyskać lepsze szacunki. Główny autor artykułu, Victor Perez, opracował poprawioną metodologię, gdy był doktorantem w Muzeum Historii Naturalnej na Florydzie. Wpadł na ten pomysł podczas nauczania uczniów, zauważając szereg rozbieżności w uzyskiwanych przez nich wynikach.

Uczniowie mieli obliczyć wielkość Megalodona na podstawie podobieństwa starożytnych ryb do współczesnego wielkiego białego rekina. Wykorzystali powszechnie akceptowaną metodę powiązania długości zęba rekina z całkowitą długością jego ciała. Jak wyjaśnia komunikat prasowy Muzeum Historii Naturalnej na Florydzie, metoda ta polega na ustaleniu anatomicznej pozycji zęba w szczęce rekina, pomiarze zęba „od czubka korony do linii styku korzenia i korony” i użyciu tej liczby w odpowiednim równaniu.

Ale wykonując obliczenia w ten sposób, niektórzy uczniowie Pereza sądzili, że rekin miałby zaledwie 40 stóp długości, podczas gdy inni obliczali 148 stóp. Zęby znajdujące się w tylnej części jamy ustnej dawały największe szacunki.

- Chodziłem dookoła, sprawdzając, czy użyto złego równania? Czy zapomniano przeliczyć swoje jednostki? - powiedział Perez, obecnie asystent kustosza paleontologii w Calvert Marine Museum w Maryland. - Ale bardzo szybko stało się jasne, że to nie studenci popełnili błąd. Po prostu równania nie były tak dokładne, jak przewidywaliśmy.

 


Znalezione w Karolinie Pn. 46 skamieniałych zębów jest jak dotąd najbardziej kompletnym garniturem zębów Megalodona, jakie kiedykolwiek wydobyto - Florida Museum.

 

Nowe podejście

 

Ćwiczenie matematyczne Pereza wykazało, że równania używane od 2002 roku generowały różne szacunki wielkości dla tego samego rekina, w oparciu o to, który ząb był mierzony. Ponieważ zęby Megalodona są najczęściej znajdowane jako samodzielne skamieliny, Perez skupił się na prawie kompletnym zestawie zębów podarowanym przez kolekcjonera skamielin w celu zaprojektowania nowego podejścia.

Perezowi pomógł także Teddy Badaut, paleontolog z zawodu z Francji, który zasugerował użycie szerokości zębów zamiast długości, co byłoby proporcjonalne do długości jego ciała. Innym współpracownikiem zrewidowanej metody był Ronny Maik Leder, wówczas badacz z tytułem doktora w Muzeum Florydy, który pomagał w opracowaniu nowego zestawu równań.

Zespół badawczy przeanalizował szerokość skamieniałych zębów pochodzących od 11 pojedynczych rekinów pięciu gatunków, w tym Megalodona i współczesnego żarłacza białego, i stworzył model, który łączy szerokość zęba z rozmiarem szczęki dla każdego gatunku.

- Byłem dość zaskoczony, że rzeczywiście nikt wcześniej o tym nie pomyślałpowiedział Leder, który jest obecnie dyrektorem Muzeum Historii Naturalnej w Lipsku w Niemczech. - Proste piękno tej metody musiało być zbyt oczywiste, aby można je było dostrzec. Nasz model był znacznie bardziej stabilny niż poprzednie podejścia. Ta współpraca była wspaniałym przykładem tego, dlaczego praca z paleontologami amatorami i hobbystami jest tak ważna.

 

Dlaczego użyto zębów?

 

Ogólnie rzecz biorąc, do dziś nie przetrwało prawie nic z super-rekina, poza kilkoma kręgami i dużą liczbą dużych zębów. Szkielet Megalodona jest zrobiony z lekkiej chrząstki, która rozkładała się po śmierci. Ale zęby, z bardzo dobrze konserwującym szkliwem, są prawdopodobnie najbardziej stabilną strukturalnie rzeczą w żywych organizmach – powiedział Perez. Biorąc pod uwagę, że Megalodony straciły tysiące zębów w ciągu życia, są to najlepsze zasoby, jakie mamy, aby uzyskać informacje o tych dawno minionych gigantach.

Naukowcy sugerują, że duże szczęki Megalodona były bardzo grube, stworzone do chwytania ofiary i łamania jej kości, wywierając siłę ugryzienia od 108,5 do 182,2 kN.[1] 

 


Porównanie zębów Megalodona z zębami wielkiego białego rekina – żarłacza białego (Carcharodon carcharias).

 

Ograniczenia nowego modelu

 

Chociaż nowy model jest lepszy niż poprzednie metody, wciąż jest daleki od doskonałości w dokładnym określaniu rozmiarów zwierząt, które żyły tak dawno temu i pozostawiły po sobie niewiele, jeśli w ogóle, szczątki. Ponieważ poszczególne rekiny występują w różnych rozmiarach, Perez ostrzegł, że nawet ich nowe szacunki mają zakres błędu około 10 stóp, jeśli chodzi o największe zwierzęta.

Inne niejasności mogą wpływać na wyniki, takie jak szerokość szczęki megalodona i wielkość szczelin między zębami, z których żaden nie jest dokładnie znany.

- Wciąż można zrobić więcej, ale prawdopodobnie wymagałoby to znalezienia w tym momencie kompletnego szkieletu – zauważył Perez.

 

Jak wymarły Megalodony?

 

Zmiany środowiskowe, które doprowadziły do wahań poziomu mórz i zaburzeń ekosystemów w oceanach, prawdopodobnie doprowadziły do śmierci tych ogromnych pradawnych rekinów. Były po prostu zbyt duże, aby można je było utrzymać dzięki zmniejszeniu zasobów żywności, mówi ReefQuest Center for Shark Research.

Badanie z 2018 roku sugeruje, że supernowa 2,6 miliona lat temu uderzyła w ziemską atmosferę tak dużą ilością energii kosmicznej, że spowodowała zmianę klimatu. Promienie kosmiczne, które zawierały cząstki zwane mionami, mogły spowodować masowe wyginięcie gigantycznych zwierząt oceanicznych („megafauny”), w tym megalodonów, powodując mutacje i raka.

Naukowcy, kierowani przez Adriana Melotta, emerytowanego profesora fizyki i astronomii na University of Kansas, oszacowali, że

- Zapadalność na raka wzrośnie o około 50 procent w przypadku czegoś o wielkości człowieka – a im jesteś większy, tym gorzej. W przypadku słonia lub wieloryba dawka promieniowania znacznie wzrasta - jak wyjaśnił w komunikacie prasowym.

 

Moje 3 grosze

 

Największą trudność w szacowaniu wielkości tych ryb jest ich chrzęstny szkielet, który rozpada się po śmierci zwierzęcia i znika. Jak tu powiedziano, pozostają tylko zęby zrobione z najtrwalszego materiału organicznego, jaki istnieje na naszej planecie. Jednakże nie jestem przekonany – o czym niejednokrotnie pisałem już na tym blogu i artykułach w „Nieznanym Świecie” – o wygaśnięciu tego gatunku. Skoro w głębinach Oceanu Indyjskiego uchowały się latimerie, skoro w głębinach Oceanu Południowego uchowały się wielkie kalmary, a w Indyku skrzypłocze, to dlaczego nie uchowałby się Megalodon, gdzieś w Pacyfiku czy Atlantyku? To akurat wydaje mi się bardzo możliwe. Nie zapominajmy, że znamy zaledwie 10-15% powierzchni dna Wszechoceanu, czyli mniej niż np. powierzchni Księżyca czy Marsa!

I jeszcze à propos wygaśnięcia tych olbrzymów. W jednym z moich materiałów wysunąłem hipotezę, że Megalodony zostały po prostu wybite przez randomalny gatunek istot człekokształtnych, które zamieszkały we Wszechoceanie. Czy Syreny są odpowiedzialne za likwidację tego zagrożenia? Kto wie, jak dotąd nikt nie widział starcia grupy Syren z Megalodonem, ale sądzę, że Syreny będące istotami rozumnymi jako pierwszoplanowy cel postawiłyby sobie likwidację ogromnego zagrożenia, jakie stanowiłyby dla nich wielkie rekiny. I jest to możliwe, a udowodnienie tej tezy to – jak mi się wydaje – jest tylko kwestia czasu.       

 

Źródło: https://bigthink.com/surprising-science/ancient-megalodon-shark-was-even-bigger

Przekład z angielskiego - ©R.K.F. Leśniakiewicz



[1] Jednostka siły w układzie SI: 1 N = 1 kg · m/s^2.