Ulubiony świat unikalnych latarni morskich: Godrevy

  

Stanisław Bednarz

 

Dnia 28 lutego 1859 r. zaświeciła latarnia morska Godrevy – latarnia morska położona na skalistej wysepce około 300 m od półwyspu Godrevy, na wschodnim krańcu zatoki St. Ives, Kornwalia, (Wielka Brytania).

 W 1988 roku latarnia wraz z sąsiadującymi budynkami została wpisana na listę zabytków. 

Niewielka skalista wysepka, na której wybudowano latarnię morską była dużym zagrożeniem dla żeglugi w tym rejonie. Przez długi czas rozważano budowę na niej latarni morskiej. Wydarzeniem, które ostatecznie przesądziło o budowie latarni było zatonięcie 11 listopada 1854 roku PSS Nile. Był to brytyjski żaglowiec zbudowany w 1849 roku w Denny W. & Bros. Ltd.  o pojemności 528 BRT. W wypadku zginęło 40 osób: cała załoga oraz wszyscy pasażerowie.

Pod wpływem opinii publicznej  zdecydowano  o budowie latarni. Jej projektantem był James Walker. Latarnia została zbudowana w latach 1858-1859. Pracowało w niej dwóch latarników obsługujących dwa różne światła, białe o okresie 10 sekund oraz czerwone stałe lokalizujące skały. Ich zasięg wynosił odpowiednio 17 i 15 mil. Wieża latarni ma przekrój ośmiokątny i wznosi się na 26 metrów nad poziom wyspy. Bezpośrednio przy niej zbudowana jest chata latarnika, a cały obiekt otoczony jest kamiennym murem.

W 1939 roku nastąpiła modernizacja latarni, wymienione zostały soczewki i palnik acetylenu. Kolejna modernizacja miała miejsce w 1995 roku, kiedy to zainstalowano wspomagający system zasilania słonecznego.

12 września 1892 roku latarnię morską odwiedziła Virginia Woolf, której jedna z powieści „To the Lighthouse” rozgrywa się w latarni morskiej na Hybrydach, a jej pierwowzorem latarnia Godrevy. Księga gości z wpisem Virgini Woolf została sprzedana 22 listopada 2011 roku za sumę 10.250 funtów.