piątek, 26 stycznia 2018

10 zagadek Rosji

Kamienne miasto na Uralu

Natalia Trubinowskaja


Każdy człowiek, którego interesują tajemnice Przeszłości, nazwie zagadkowymi osobliwości naszej planety, które wyglądają tak, jakby były zbudowane przy użyciu wysokorozwiniętych technologii – piramidy egipskie, japońskie sarkofagi czy ogromne twierdze w Peru. Jednakże i w naszym kraju znajdują się ślady pracywilizacji. Wyliczę tylko niektóre z nich i dodam, że w rzeczy samej jest ich o wiele więcej.


1.  Megality góry Pidan (Przymorski Kraj)


Pidan, to szeroko znana dawna nazwa góry Liwadijskiej (N 43°04’16” – E 132°41’37”; wysokość – 1332,6 m n.p.m.[1]), która należy do masywu górskiego Sichote-Aliń w Przymorskim Kraju. Uważa się, że słowo „pidan” w przekładzie z języka plemienia Czżurczżenów oznacza „kamienie, które usypał bóg”. I istotnie – patrząc na kamienie znajdujące się na górze Pidan zaczynacie wierzyć w to, że bez bogów czy ludzi władających wysokimi technologiami tutaj się nie obeszło. Uczeni twierdzą, że jest to dzieło Natury. Ale tutaj doskonale widać doskonale obrobione bloki z prostymi krawędziami położone jedne na drugich.


2.  Czudskie kopalnie na Uralu


Czudskie kopalnie – to są ślady dawnego wydobycia złota, którym zajmowało się dawne, zagadkowe plemię Czudów zamieszkujące Ural i Syberię. Po pojawieniu się tam chrześcijan, ono znikło i wedle przekazów – zeszło do podziemia. Geolodzy i archeolodzy na początku XX wieku znaleźli mnóstwo czudskich kopalni, ale niemal wszystkie one okazały się potem zniszczone. Ale jedna kopalnia, w okolicy wsi Borisowka w Obwodzie Czelabińskim (N 54°16’10” – E 060°40’56”; 297 m n.p.m.) zachowała się w stanie doskonałym. Wiek tej kopalni z jej doskonale zachowaną strukturą szacuje się na co najmniej 4000 lat!


3.  Megality na górze Ninczurt na Zapolarze


W Obwodzie Murmańskim, na półwyspie Kola obok mistycznego jeziora Siejdoziero[2] (N 67°27’08” – E 034°35’44”; 207 m n.p.m.) znajduje się góra Ninczurt. Nazwa jeziora pochodzi od saamskiego słowa „siejd” – „święty kamień” w którym zamieszkuje dusza szamana. Saamowie nazywają to miejsce Łujawrczorr, co oznacza „góry przy jeziorze mocy”. Jeszcze w ubiegłym wieku odkryto tam megalityczny kompleks złożony z ogromnych bloków z kamiennymi stopniami. Tam, na górze i wokół niej, znajdują się nowe dowody na egzystencję w tych miejscach pradawnej cywilizacji – np. droga z kamiennych płyt, idealnie okrągłe kamienne szyby i studnie oraz obrobione bloki.


4.  Zagadkowe megality Wottowaary


Wottowaara to trudnodostępna góra w Muezierskim Rejonie Karelii (N 63°04’27” – E 032°37’24”). Jej wysokość wynosi 417 m n.p.m., a powierzchnia ogółem 6 km². Oficjalnie twierdzi się, że to miejsce było sanktuarium religijnym i miejscem kultu Saamów – tu właśnie składano rytualne ofiary i tu znajduje się ogromna ilość siejdów – świętych kamieni. Ale jeszcze większe zainteresowanie przyciągają zagadkowe i wielkie megality, jakby pozostałości po wielkiej i potężnej cywilizacji – ogromne kamienne bloki i kule.


5.  Cziczaburg – podziemne miasto na Syberii


Pod koniec lat 90-tych XX wieku, w czasie wykonywania zdjęć lotniczych w Obwodzie Nowosybirskim, badacze naraz odkryli dziwną anomalię na brzegu jeziora Czicza (N 54°43’55” – E 078°34’17”; 102 m n.p.m.), która znajdowała się 5 km od miasta rejonowego Zdwinsk. Na zdjęciu był doskonale i ostro widoczny kontur budowli, na powierzchni ok. 12 ha. Uczeni przy pomocy aparatury geofizycznej przebadali zagadkowe miejsce, które nazwali Cziczaburgiem. Na zdjęciach widać było ostro kontury ulic, dzielnic, ogromnych murów obronnych, a na skraju miasta – ruiny wielkiego zakładu metalurgicznego. Okazało się, że w mieści widać także klasowe podziały: kamienne pałace sąsiadowały z domami prostych ludzi. Zgodnie z danymi uzyskanymi z wykopalisk, miasto powstało i istniało w IX-VII w p.n.e., co wskazuje na to, że na Syberii panowała wysokorozwinięta cywilizacja i to w tym samym czasie, co w Starożytnej Grecji…


6.  Kurhan w jakuckiej tundrze


Ten zagadkowy kurhan znajduje się w niedostępnej tundrze Chałarczyńskiej na Nizinie Kołymskiej (Niżniekołymskij Ułus, Jakucja Wschodnia). Zdumiewa jego idealnie geometryczny kształt. Porównajcie kształty tego kurhanu z innym, niemniej zagadkowym obiektem na północy Obwodu Irkuckiego – Patomskim Kraterem.


7.  Patomski Krater


Patomskij Krater[3] znajduje się Rejonie Bodajbińskim na północy Irkuckiego Obwodu (N 59°17'4,14" - E 116°35'20,64"; 676 m n.p.m.). Odkrył go w 1951 roku[4] geolog Władimir Kołpakow i do dziś dnia jest on jednym z najbardziej tajemniczych obiektów. Nie wiadomo jakim sposobem krater podobny do wulkanicznego, nie ma żadnych śladów wskazujących na erupcję i żadnych głębinowych skał wyrzuconych na powierzchnię ziemi oraz jak to się stało, że nie ma on żadnych odpowiedników na naszej planecie. Przez długi czas uważano, że Patomskij Krater ma jakiś związek z eksplozją Tunguskiego Ciała Kosmicznego, jednakże na stokach krateru zostały znalezione modrzewie, które rosły przed upadkiem Meteorytu Tunguskiego.[5] No, ale te modrzewie zadały nam nową zagadkę. Ich słoje przyrastały intensywnie przez 40 lat, a potem ten proces z jakiegoś powodu ustał. Coś podobnego uczeni zaobserwowali w Czarnobylu i Semipałatyńsku – w strefie testów jądrowych. Czyli wygląda na to, że w Patomskim Kraterze miał miejsce ulot radioaktywności? Okazało się, że tak właśnie było. Uczeni ustalili, że w 1845 roku na terenie krateru doszło do 5-krotnego podwyższenia się poziomu radioaktywnego izotopu[6] w drewnie, na kilka dziesięcioleci. Przyczyny podniesienia się promieniowania radioaktywnego tła ziemi w czasie, kiedy o jakichkolwiek badaniach nad atomem nie mogło być mowy, są niejasne do dziś dnia.


8.  Sjuratkulski łoś


Gigantyczny geoglif w kształcie łosia został odkryty nieopodal jeziora Ziuratkul w Czelabińskim Obwodzie (N 54°54’25” – E 059°12’53”; 721 m n.p.m.). Ogromną figurę łosia ułożoną z kamieni można zobaczyć tylko z powietrza, tak jak znane geoglify z Nazca Plateau. Wiek sybirskiego geoglifu – od 4 do 10 tysięcy lat. Jak na razie jest to największy (218 x 195 m) i najstarszy geoglif na świecie.


9.  Kamienne miasto na Uralu


Kamienne miasto to jeden z najbardziej znanych w Rosji kompleksów megalitycznych. Znajduje się ono w Griemliaczyńskim Rejonie Permskiego Kraju (N 58°34’52” – E 057°59’00”; 331 m n.p.m.), na północny-wschód od miasta, na wysokości 526 m n.p.m. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że składa się z alejek, bloków, przejść jakby wyciętych w jednym monolitowym głazie.[7] Według dawnych legend, w tym miejscu żyło silne i liczne plemię. Pewnego razu wodzowi urodziła się ociemniała córka. Zły czarownik wyleczył ją, ale w zamian zaczarował miasto przemieniając je w kamień. Niekiedy Kamienne Miasto nazywają Diabelskim Grodem i cieszy się ono złą sławą. Być może dlatego, że tutaj właśnie składano ofiary. Mówi o tym zadziwiające kształtem czasze, które można znaleźć  na kamieniach w najwyższym punkcie. Najpewniej były to sakralne naczynia dla ofiarnej krwi. Niektóre ogromne kamienie i kamienne bloki na górze zdaja się być obrobione przy użyciu jakichś zadziwiających narzędzi.


10.          Czandarska płyta


W ubiegłym wieku uczony Aleksandr Czuwyrow w ufijskim archiwum odnalazł notatkę z XVIII wieku, w której mówiło się o tym, że nieopodal wsi Czandar (N 55°17’51” – E 053°42’49”) znajduje się 200 kamiennych białych płyt pokrytych dziwnymi znakami. Czuwyrow postanowił odnaleźć te tablice i przedsięwziął kilka ekspedycji. Jedynie w 1999 roku jedna z tych płyt została znaleziona – jeden z miejscowych opowiedział mu, że pod dachem jego domu, od niepamiętnych czasów, znajduje się ogromny kamień. Został on wydobyty i dostarczony do Uniwersytetu Baszkirskiego. Rozmiary tego kamienia – 148 x 106 cm, grubość 16 cm i waga około tony. Ale najdziwniejsze w tej płycie jest to, że na jej powierzchni jest pokazana mapa, przy czym jest ona w 3D! rozpoczęły się poważne badania w czasie których udowodniono, że na Czandarskiej Płycie ukazano Południowy Ural, jednakże relief na mapie różnił się od współczesnego. Na mapie naniesiono góry, przebieg rzek i Ufimski Kanion, którego w naszych czasach już nie ma. Poza tym są tam tamy, kanały i jazy. Na płycie znajdują się też napisy, których uczeni nie byli w stanie odczytać. Najciekawsze jest to, że wiek znaleziska jest fantastyczny i wynosi około 120 mln lat![8]   


Przekład z rosyjskiego - ©R.K.F. Leśniakiewicz                                 



[1] Wg GoogleEarth 1337 m n.p.m.
[4] Patomski Krater został odkryty w 1949 roku.
[5] Czyli przed 30.VI.1908 roku.
[6] Chodzi o izotopy uranu (U) i strontu (Sr) rzekomo znalezione w drewnie modrzewi.
[7] Podobnie jak w Yonaguni Monument na wyspie Yonaguni-shima.
[8] Wg innych źródeł jest to wiek kamienia, z którego zrobiono płytę, natomiast sama płyta ukazuje mapę terenów Uralu z początków Neogenu.