Kosmiczny goniec

 

PSR J0002+6216 odlatuje od mgławicy CTB-1

Astronomowie odkryli obiekt kosmiczny pędzący poprzez Drogę Mleczną z prędkością 2.500.000 mph/~1130 km/s. To jest dziwna gwiazda pędząca z niewiarygodną prędkością. Jest nią PSR J0002+6216, która została odkryta lecąca przez naszą Galaktykę z prędkością 2,5 mln mph czyli prawie 4 mln km/h.

PSR J0002+6216 została odkryta, kiedy leciała z prędkością ok. 1130 km/s (700 mph), co znaczy że gdyby przemieszczała się ona z Ziemi na księżyc, to zajęłoby to jej tylko nie więcej niż 6 minut. Gwiazda ta była zaobserwowana, jak wyleciała z obłoku poeksplozyjnego Supernowej. Lecąc poprzez Galaktykę, pozostawiła za sobą masywny kosmiczny ślad z ciągniętych przez siebie pozostałości po wybuchu.

"Ogon" pulsara PSR J0002+6216

Astronomowie odkryli, że ogon ten ciągnie się około 13 ly za gwiazdą i wskazuje w kierunku centrum eksplozji Supernowej.

PSR J0002+6216 jest typem gwiazdy neutronowej zwanej pulsarem.

Pulsarf jest silnie namagnesowaną obracającą się gwiazdą neutronową, która emituje strumień promieniowania elektromagnetycznego. Tego typu gwiazdy mają oszałamiającą szybkość wirowania, co powoduje, że emitują strumienie promieniowania elektromagnetycznego podczas tych obrotów. Ten pulsar obraca się 8,7 razy na sekundę. Gdy gwiazda obraca się wokół własnej osi omiatają Ziemię, postrzegamy je jako rodzaj kosmicznej latarni morskiej.

- Dzięki wąskiemu, przypominającemu strzałkę ogonowi i odpowiedniemu kątowi patrzenia, możemy prześledzić ten pulsar prosto do miejsca jego narodzin – wyjaśnia Frank Schinzel, naukowiec z National Radio Astronomy Observatory (NRAO).  - Dalsze badania tego obiektu pomogą nam lepiej zrozumieć, w jaki sposób te eksplozje są w stanie „wyrzucić” gwiazdy neutronowe do tak dużej prędkości – dodał on.

Obiekt PSR J0002+6216 znajduje się około 6500 ly od Ziemi w konstelacji Kasjopei. Według astronomów pulsar znajduje się około lat świetlnych od centrum pozostałości supernowej zwanej CTB 1.

Pulsar - wizja artysty

Stwierdzono, że PSR J0002+6216 podróżuje przez galaktykę pięć razy szybciej niż średnia prędkość pulsara.

Astronomowie twierdzą, że PSR J0002+6216 jest szybszy niż 99 procent pulsarów ze zmierzonymi prędkościami.

 

A oto, co pisze o niej Wikipedia:

PSR J0002+6216, zwany także Pulsarem Kuli Armatniej czyli Pulsar Cannonball, to pulsar odkryty w ramach projektu Einstein@Home w 2017 roku. Jest to jeden z najszybciej poruszających się znanych pulsarów, który przemieścił się o 53 ly (5,0 x 10^14  km) z dala od miejsca, w którym powstała supernowa, gdzie znajduje się pozostała mgławica supernowej, CTB 1 (Abell 85).

[CTB1 to pobliska pozostałość po supernowej (SNR) o pozornej średnicy około pół stopnia (mniej więcej tego samego rozmiaru co Księżyc w pełni). Po wczesnym odkryciu CTB1 uważano za mgławicę planetarną, więc Abell umieścił ją w swoim katalogu mgławic planetarnych jako Abell 85. Dalsze badania wykazały, że CTB1 jest w rzeczywistości pozostałością po supernowej. Głęboki czerwony kolor SNR pochodzi ze światła emitowanego przez podenergetyzowany wodór (Ha), ale CTB1 ma również obszar świecący w niebiesko-zielonym świetle od podenergetyzowanych atomów tlenu (OIII). Wykazano, że otaczające światło Ha jest również związane z CTB1.]

Ze względu na swoją prędkość w przemierzaniu ośrodka międzygwiazdowego, z prędkością 1127 km/s, ciągnie za sobą na 13 ly (1,2 x 10^14  km) długi ogon i podróżuje wystarczająco szybko, aby opuścić Drogę Mleczną. Pulsar znajduje się obecnie w odległości 6500 ly (6,1 x 10^16  km) w gwiazdozbiorze Kasjopei. Gwiazda obraca się z prędkością 8,7 razy na sekundę.

 

Mgławica po wybuchu Supernowej CTB-1 (Abell 85)

Moje 3 grosze

 

I co z tego wynika? Ano to, że – takich gwiazd w Galaktyce jest dużo zważywszy fakt, że większość z nich to układy podwójne i wielokrotne. Eksplozja jednego ze składników jako SN „uwalnia” drugi składnik, który odlatuje odeń po stycznej. Co więcej – wiele z nich robi to z IV Prędkością Kosmiczną – czyli 330 km/s i więcej, co wystarczy do opuszczenia przez nie Galaktyki (z naszej szerokości galaktycznej). A zatem żegluga międzygalaktyczna, jak opisywali ją autorzy sci-fi, wcale nie będzie taka lekka, łatwa i przyjemna, bowiem w przestrzeni może znajdować się wiele takich wędrujących i bezpańskich gwiazd i planet, z których każda stanowić będzie niebezpieczeństwo dla galaktycznych i transgalaktycznych podróżników…

Jest jeszcze jedna możliwość, a mianowicie taka, że nie jest to gwiazda, ale... gwiazdolot i to o konstrukcji opisanej przez Krzysztofa Borunia i Andrzeja Trepkę jeszcze w latach 50. ub. wieku!

 

Źródło - https://www.thespaceacademy.org/2021/04/astronomers-spot-cosmic-object-speeding.html?fbclid=IwAR1QK1HKBM1SyygVwgvvNjMVCccZz-oEfFbcwlBBNQe1A5v_NjR1MI9dNfs

Przekład z angielskiego - ©R.K.F. Sas – Leśniakiewicz