Cuda między niebem a ziemią w historii lotnictwa radzieckiego

 

Karol Dučák

 

Właściwie nie były to cuda w prawdziwym tego słowa znaczeniu, ale raczej wyjątkowy zbieg sprzyjających okoliczności, którego efektem było uratowanie życia ludzkiego w najbardziej niewiarygodnych sytuacjach. W sowieckim lotnictwie - bo temu poświęcony jest ten artykuł - zawsze obowiązywały dokładne prawa fizyczne, których nie można było oszukać, ale działy się tu niesamowite zdarzenia, w które ludzki umysł nie chce uwierzyć. Na przykład upadek nawigatora samolotu, którego spadochron nie otworzył się podczas skoku z płonącego samolotu i przeżył upadek z wysokości 7 kilometrów. Albo przypadek kobiety, która po zderzeniu dwóch samolotów spadła na ziemię z wysokości 5 kilometrów w oderwanej części samolotu, ale cudem przeżyła katastrofę jako jedyna na pokładzie cywilnego samolotu. Ale postawmy sprawę jasno i opiszmy co najmniej trzy ciekawe przypadki z historii lotnictwa radzieckiego.

Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w 1942 roku były dwa przypadki skoków nawigatora i pilota z różnych wysokości, w których ich spadochrony się nie otworzyły, ale obaj piloci przeżyli swobodny upadek. Pierwszy przypadek, który później trafił do Księgi Rekordów Guinnessa, miał miejsce 25 stycznia 1942 r., a jego bohaterem był porucznik I.M. Czissow (1916-1986). Samolot bombowy DB-3F (Ił-4), którego załogę stanowili pilot nadporucznik N.P. Żugan, strzelec-radiooperator A.J. Mielnikow (według niektórych źródeł na pokładzie było aż dwóch strzelców i obaj byli śmiertelnie ranni już w czasie lotu w samolocie) i nawigator por. I.M. Czissow, został wysłany 25 stycznia 1942 r. o godzinie 11.00 na misję bojową mającą na celu zniszczenie grupy samolotów wroga na lotnisku w Smoleńsku. Podczas wykonywania zadania bojowego samolot otrzymał kilka trafień od wroga, a ciężko uszkodzona maszyna ostatecznie stała się niemożliwa do opanowania. Dlatego pilot nakazał opuścić samolot. Spadochron pilota Żugana otworzył się i bez problemu wylądował na ziemi. Nawigator Czissow miał mniej szczęścia, jego spadochron się nie otworzył i spadł z wysokości około 7 kilometrów praktycznie swobodnie. Ale miał szczęście w nieszczęściu. Uderzył w zbocze mocno zaśnieżonego wąwozu w pobliżu wsi Sawino w rejonie Mosała, więc jego uderzenie w ziemię nie było pionowe, lecz ślizgowe. Ze względu na grubą warstwę śniegu i odpowiednie nachylenie stoku, przez długi czas ślizgał się i staczał w dół i przeżył upadek, ale doznał poważnych obrażeń. Musiał przejść kilka trudnych operacji, ale po kilku miesiącach stanął na nogi i przeżył kolejne 44 lata po swoim rekordowym „skoku” z nieba. Doszedł do stopnia podpułkownika i zmarł dopiero w 1986 roku jako osoba szanowana, odznaczona kilkoma odznaczeniami.

Drugi przypadek, podobny do pierwszego, miał miejsce kilka miesięcy później. W obu przypadkach było więcej podobieństw. W obu przypadkach zestrzelono bombowiec DB-3F iw obu przypadkach pilot, któremu nie otworzył się spadochron, wylądował na zboczu wąwozu w głębokim śniegu. W drugim przypadku pilot nawet wyszedł bez obrażeń zewnętrznych. Skarżył się na bolesny oddech, ale lekarze bardzo szybko to usunęli. Kolejnym szczęściarzem był pilot nadporucznik W.K. Grecziszkin (1910-1989), już wówczas Bohater Związku Radzieckiego z Orderem Lenina i medalem Złotej Gwiazdy. Bombowiec, który Greczyszkin pilotował w połowie kwietnia 1942 r. (według niektórych źródeł był to 23 marca 1942 r.), został trafiony podczas powrotu z misji bojowej w rejonie Smoleńska i zapalił się. Dowódca Greczyszkin nakazał załodze skakać ze spadochronami i sam opuścił samolot na wysokości 500-600 metrów, ale jego spadochron się nie otworzył. Przeżył dzięki uderzeniu w zbocze ośnieżonego wąwozu, podczas gdy – paradoksalnie – po upadku nie miał nawet zadrapania na ciele. Uratowało go też szczęśliwe połączenie grubej warstwy śniegu (rzekomo dochodzącej do 20 metrów) i odpowiedniego nachylenia. Greczyszkin przeżył kolejne 47 lat bogatego w wydarzenia i owocnego życia, a jego kraj uhonorował go kilkoma nagrodami za zasługi. Dosłużył się stopnia pułkownika i zmarł w 1989 roku w wieku 79 lat.

Dla porządku dodajmy, że podobne przypadki zdarzały się również w innych krajach świata, ale ten artykuł koncentruje się na lotnictwie radzieckim, więc nie będziemy omawiać bardziej szczegółowo przypadków poza ZSRR.

O ile wspomniani dwaj radzieccy lotnicy z czasów II wojny światowej są stosunkowo mało znani słowackiej (i polskiej też) opinii publicznej, o tyle przypadek młodej Rosjanki Łarisy Sawickiej jest w naszym kraju znacznie bardziej popularny jako jedyny na pokładzie cywilnego samolotu. Jej historia została sfilmowana i widzowie na Słowacji mogli ją obejrzeć pod tytułem „Jedyna, która przeżyła”. Oryginalny rosyjski film nosi tytuł „Одна” („Jedna”) i trafił do kin w 2022 roku.

Łarisa stała się znaną na całym świecie bohaterką, choć wcale tego nie pragnęła. Tęskniła za szczęśliwym życiem u boku męża, z którym tak mało cieszyła się wspólnym życiem. W końcu wyszła za niego na krótko przed tragicznym wydarzeniem, które na zawsze zmieniło jej życie. 24 sierpnia 1981 roku, jako 20-letnia studentka, Larisa wracała z miesiąca miodowego z mężem Władimirem Sawickim. Wsiedli na pokład cywilnego samolotu An-24RW, lecącego z Komsomolska nad Amurem do Błagowieszczeńska, ale trzydzieści minut przed planowanym lądowaniem ich samolot zderzył się z wojskowym bombowcem Tu-16K na wysokości ponad 5200 metrów i rozpadł się na kilka części.

Część samolotu z Łarisą spadała na ziemię przez osiem długich minut. To było zdecydowanie najdłuższe osiem minut w życiu Łarisy. Wpadła do tajgi Ussuri w pobliżu miasta Zawitinsk i doznała licznych obrażeń, ale przeżyła i z trudem mogła się poruszać. Odnaleziono ją po trzech dniach, choć wtedy jeszcze nikt nie wierzył, że ktoś mógł przeżyć katastrofę samolotu. Upadek prawdopodobnie zmniejszył opór powietrza oraz wierzchołki i gałęzie brzóz w miejscu impaktu. W sumie zginęło 38 osób. Zginęli nie tylko pasażerowie, w tym mąż Łarisy, ale także członkowie załogi obu samolotów.

Paradoksalnie, na krótko przed fatalnym wydarzeniem, para Sawickich obejrzała w kinie film pt. „Cuda się zdarzają” (w oryginale „I Miracoli Accadono Ancora”), nakręcony według prawdziwych wydarzeń. Jego bohaterka, 17-letnia Niemka Julianne Koepke, przeżyła katastrofę samolotu Lockheed L-188 Electra, który rozpadł się na wysokości trzech kilometrów w Puerto Inca 24 grudnia 1971 roku. Julianne jako jedyna przeżyła na pokładzie samolotu i znalazła się w dzikiej dżungli, pełnej zagrażających życiu zwierząt. Przez półtora tygodnia docierała do ludzi, którzy w końcu ją uratowali. To właśnie przykład młodej Niemki pomógł przeżyć Łarisie Sawickiej, która znalazła się w podobnej sytuacji w 1981 roku.

Łarisa Sawicka była długo leczona z powodu odniesionych obrażeń iw końcu otrzymała nędzną jednorazową rekompensatę w wysokości 375 rubli dla siebie i swojego biednego męża. Dzięki temu trafiła do Księgi Rekordów Guinnessa jako ofiara katastrofy lotniczej z najskromniejszym odszkodowaniem. Paradoksalnie sowieckie oficjalne miejsca skrupulatnie milczały na temat tej katastrofy lotniczej, a nawet krewnym ofiar zabroniono o tym mówić. Dopiero po dziesięciu latach embargo informacyjne zostało złamane i świat w końcu poznał całą smutną prawdę.

W 2008 roku Larisa wyszła ponownie za mąż i dziś mieszka ze swoim mężem Timofeyem w Moskwie. Była także konsultantką filmu „Одна”, który jest jej własną historią.

Łarisa Savická była długo leczona z powodu odniesionych obrażeń i w końcu otrzymała nędzną jednorazową rekompensatę w wysokości 375 rubli dla siebie i za swojego biednego męża. Dzięki temu trafiła do Księgi Rekordów Guinnessa jako ofiara katastrofy lotniczej z najskromniejszym odszkodowaniem. Paradoksalnie sowieckie oficjalne media skrupulatnie milczały na temat tej katastrofy lotniczej, a nawet krewnym ofiar zabroniono o tym mówić. Dopiero po dziesięciu latach embargo informacyjne zostało złamane i świat w końcu poznał całą smutną prawdę.

W 2008 roku Łarisa wyszła ponownie za mąż i dziś mieszka ze swoim mężem Timofiejem w Moskwie. Była także konsultantką filmu „Одна”, który jest jej własną historią.

Należy dodać, że w historii lotnictwa radzieckiego było więcej przypadków ocalenia pasażerów samolotu po katastrofie lotniczej, ale przypadek Łarisy Sawickiej jest wyjątkowy. W historii lotnictwa radzieckiego jest to jedyny przypadek przeżycia jednej osoby na pokładzie samolotu, który rozpadł się na wysokości kilku kilometrów po zderzeniu z innym samolotem. Jednak podobne przypadki miały miejsce poza ZSRR. Wspomniana Julianne Koepke nie była jedyna. 25 stycznia 1972 r. samolot McDonnell Douglas DC-9 firmy JAT Jugoslovenski aerotransport, w którym leciała serbska stewardesa Vesna Vulović, eksplodował nad Czeską Kamenicą. Po eksplozji szczątki samolotu i pasażerów spadły z wysokości 10.160 m. Mimo to Vesna przeżyła z ciężkimi obrażeniami, z których leczyła się przez długi czas, ale w końcu wróciła do aktywnego życia i zmarła 23 grudnia 2016 roku w Belgradzie w wieku 66 lat.

Choć może się to wydawać niewiarygodne, nawet najlepszy pisarz z najdzikszą wyobraźnią nie może wymyślić tak „wyrafinowanych” historii, jakie oferuje nam samo życie. To często trudne do uwierzenia historie pełne okrucieństwa, ale i lekcji. Dlatego powinniśmy poświęcić im należytą uwagę.

 

Moje 3 grosze

 

Pisałem o tym wypadku wraz z panem Stanisławem Bednarzem w naszej książce „Tajemnice katastrof lotniczych” (Jordanów, 2018) i chciałbym zwrócić uwagę na parę dziwnych spraw, które mają związek z tymi wydarzeniami.

Pierwszą z nich jest to, że katastrofę samolotu An-24, którą przeżyła Łarisa Sawickaja, poprzedził sygnał o zagrożeniu w postaci kinowego filmu o niemalże takiej samej katastrofie! Co to było? Ostrzeżenie? Niestety nie zostało ono odczytane… Przypomina nam to dość dokładnie tragedię pod Policą z dnia 2 kwietnia 1969 roku, gdzie rozbił się także An-24 i zginęły 53 osoby… Niektórzy pasażerowie tego samolotu zrezygnowali z lotu i to pod błahymi pozorami – np. pewien pasażer nie zjadł obiadu i… wycofał się w ostatniej chwili. 

Druga sprawa – maszyny An-24 były już stare i wysłużone, dlatego katastrofy z ich udziałem były częste w XX wieku. Tym niemniej latają one nawet dzisiaj w jakichś zapadłych kątach ziemskiego globu. I wciąż stwarzają zagrożenie, którym już nikt się nie przejmuje.

Po trzecie – cudów nie ma. Te osoby po prostu miały szczęście. Po prostu. Spadały w takich warunkach, które zapewniały im przeżycie, albo też spadły w taki sposób, który nie spowodował u nich śmiertelnych obrażeń – jak w przypadkach wojennych, kiedy lotnicy spadali w potężne zaspy śnieżne na pochyłych stokach – jak skoczkowie narciarscy na zeskoku. Ot i cały „cud”. Ale żeby się dokonał trzeba mieć szczęście…     

 

Źródło - https://www.hlavnespravy.sk/zazraky-medzi-nebom-a-zemou-v-dejinach-sovietskej-aviatiky/3149444

Przekład ze słowackiego - ©R.K.F. Sas - Leśniakiewicz

Heroiczna linia czasu (dokończenie)

 

1160 – narodziny Morgwyn z Ravenscar, narodziny Adama Bella („Robin z Sherwood: Miecze Waylanda”, „Robin z Sherwood: Adam Bell”).

1162 – narodziny złego druida Gunnara („Robin z Sherwood: Syn Herne’a”).

1165 – narodziny Tucka („Robin z Sherwood”); narodziny złego Owena z Clun („Robin z Sherwood: Syn Herne’a”).

1169 – narodziny Wilfryda of Ivanhoe („Ivanhoe”). Alternatywne narodziny Roberta Locksley’a alias Robin Hooda syna Richarda Locksley’a hrabiego Huntington i pewnej Normanki. Ojcostwo Robina problematyczne – mógł w rzeczywistości być synem Herne Myśliwego gdyż żona sir Richarda była niewierna…? Tę datę narodzin i pochodzenia lansuje film „Robin Hood: Książę złodziei”. Narodziny Willa Szkarłatnego („Robin z Sherwood”).

1170 – rycerz Edmund of Gisburne wyrusza na wojnę wraz z królewiczem Ryszardem do Francji i słuch o nim ginie. Margaret Gisbourne nawiązuje płomienny romans z młodym Davidem Huntingtonem… Alternatywne narodziny Marion Fitzhoot w rodzinie wielodzietnej. Jej braćmi są Galliard, Marshall i Sidney. Narodziny Małego Johna? („Robin z Sherwood”).

1171 – narodziny Guy’a Gisbourne’a syna Margaret i Davida Huntingtona. Edmund nagle wraca z jakiejś wojny i staje się okrutny dla małego Guy’a…

1174 – narodziny Robina of Loxney, syna łucznika saskiego Ailrica, posiadacza Srebrnej Strzały i wybrańca Herne’a… David zostaje Earlem (hrabią) of Huntington i zapomina o Margaret, która nie mówi mu, że ma z nim syna…

1175 – alternatywnie: 6-letni Robin wchodzi po raz pierwszy w wielkie lasy Sherwood, gdzie spotyka Pucka vel Puka, którego bierze za dziwacznego dzieciaka, oraz Oberona – króla Elfów czyli fairies, poznaje też Herne Myśliwego. Jego rodzice nie wierzą mu po powrocie… („Sen nocy letniej”).

1176 – narodziny lady Marion of Leaford, córki jedynaczki Ryszarda z Leaford („Robin z Sherwood”).

1178 – młody i arogancki Robert de Rainault zostaje szeryfem Nottingham i więzi kogoś, kto stanie się Starym Więźniem i postrada rozum w lochu… („Robin z Sherwood: Szeryf Nottingham”).

1179 – narodziny Mucha syna Mateusza Młynarza w młynie koło Loxley. Mały Guy Gisbourne dowiaduje się, że nie jest synem Edmunda i obraża się na matkę. Alternatywnie – 10-letni Robin wychodzi na miesiąc do Lasu Sherwood, gdzie poznaje Herne’a Myśliwego, który staje się jego opiekunem.

1180 – atak rycerzy anglonormańskich pod wodzą Roberta de Rainault na wioskę Loxley i wymordowanie jej mieszkańców. Najwyraźniej Herne odwrócił się od Ailrica z Loxley, gdyż ten zginął. 6-letni syn Ailrica – Robin zostaje uratowany przez Stutley’a. Być może Herne zaczyna wyróżniać Łucznika z Ravenscar jako swego wybrańca? Alternatywnie – Robin ma już 11 lat nie 6 i mieszka ze Stutley’em w Lesie Sherwood, gdzie uczy się łucznictwa.

1181 – narodziny Roberta z Huntington, syna earla Davida, przyszłego Białego Robina („Robin z Sherwood: Syn Herne’a”) 

1182 – 17-letni Tuck zostaje przyjęty do klasztoru Thornton („Robin z Sherwood: Cromm Cruac”).

1184 -  umiejętności łucznicze Robina z Loxley stają się nadprzyrodzone – najlepszy łucznik świata czy Hern ma z tym coś wspólnego? Narodzenie Królowej Złodziei, córki Robin Hooda już będącego w średnim wieku! („Królowa Złodziei”).

1185 – działalność leśnej bandy banitów pod wodzą Adama Bella.

1186 – wedle alternatywnej wersji dziejów Robin Hooda, wówczas właśnie Hern Myśliwy daje Robinowi z Loxley magiczną strzałę i łuk oraz wybiera go na Strażnika Lasu Sherwood (Greenwood). Mody Robin zabija złego leśniczego, który zeń drwi po czym stacza słynny pojedynek na kije z Małym Johnem. Początek kompletowania Wesołej Kompanii przez Robina. Wersja z kanonicznego serialu poucza nas jednak, że Robin miał wówczas co najwyżej 13 lat, a wioska Loxley nie istniała już od 6 lat – on sam wychowywał się u młynarza.

1189 – młody Guy z Gisbourne wraz ze swym (przybranym) ojcem Edmundem, który przestał być dlań okrutny? – jest świadkiem koronacji króla Ryszarda Lwie Serce i mających wówczas miejsce pogromów Żydów. Wkrótce potem wymarsz III Krucjaty, w której bierze udział ponury baron Simon de Bellme, zainteresowany już wtedy czarną magią i chcący uzupełnić wiedzę na Wschodzie. Łotr Raven ze swą kompanią równiej bierze udział w wyprawie. Według niektórych wersji Robin z Loxley i Mały John również ruszają na Krucjatę. Will Szkarłatny poślubia Ellen.

1190 – Robin Hood walczy pod Akką i trafia do niewoli muzułmańskiej – jest więziony w Jerozolimie. Niektóre filmy i powieści to lansują.

1191 – wg alternatywnej wersji legendy Robin Hood i Mały John uciekają z niewoli w Akkce i ratują życie królowi Ryszardowi Lwie Serce i wracają przez Wenecję do Anglii po drodze walcząc z wampirami… Niektóre filmy i powieści lansują udział Robina w III Krucjacie, ale kanoniczny serial tego nie potwierdza – a on jest najważniejszy!

1192 – Simon de Belleme powraca z III Krucjaty do swego zamku przywożąc ze sobą nowych niewolników i niewolnice – w tym assassyna Nazira i (zapewne) Lilith. W jakiś sposób jego sługą zostaje Mały John, który jednak chyba nie brał udziału w Krucjacie. Will Szkarłatny walczy z Francuzami w Normandii, ale porzuca kompanię po zdradzie Muffa. Guy z Gisbourne porzuca służbę u hrabiego Gloucester i zostaje łowczym w Nottingham najpierw u opata Hugona, a wkrótce potem jego brata Roberta szeryfa Nottingham („Robin z Sherwood”).

1193 – Robin z Sherwood staje się Robin Hoodem po zabiciu czarnoksiężnika Simona de Belleme. Otrzymuje od Herne’a miecz Albion oraz magiczną Srebrną Strzałę („Robin z Sherwood”, „Robin i czarownik”, „Robin z Sherwood: Czarownica Eisdon”, „Robin z Sherwood: Siedmiu ubogich rycerzy” – rzecz o Templariuszach!).

1194 – („Robin z Sherwood: Królewski błazen”, „Ivanhoe”).

1195 – Bractwo Lucyfera kierowane przez Morgvyn z Ravenscar szuka legendarnych Siedmiu Mieczy Weylanda Kowala, by przywrócić swego pana do realnego życia („Robin z Sherwood: Miecze Weylanda”).

1196 – celtyckie ceremonie na rzecz Świętego Drzewa wciąż aktualne! („Robin z Sherwood: Pan Drzew”).

1198 – („Robin z Sherwood: Dzieci Izraela”).

1199 – Hern przepowiada śmierć Ryszarda Lwie Serce („Robin z Sherwood: Proroctwo”).

1200 – („Dziewczyna w czerwonej pelerynie”).

KONIEC

Heroiczna linia czasu (8)

 

792 – I podróż Sindbada Żeglarza z Bassry (Balsory) na Ocean Indyjski.

793 – Ragnar Lodbrog prowadzi wyprawę na Lindisfarne („Wikingowie”).

805 – ostatnia podróż Sindbada Żeglarza. Czarny Rogan realizuje zemstę na Krwawych Psach, elitarnym oddziale Awarów.

815 - narodziny olbrzymki Zely ostatniej z rodu Spalów… 

820 – Ravenna staje się potężną czarownicą po zabiciu pierwszego męża, króla jakiegoś północnego państewka… („Łowca” i „Królowa Lodu”).

823 – ginie okrutny Popiel II Zbrodniczy, kończy się dynastia Popielidów i kmieć Piast zostaje jego następcą i dając początek nowej dynastii… Młody Doman zostaje wojem Piasta. („Stara baśń – kiedy Słońce było bogiem”).

828 – narodziny królewny Śnieżki.

830 - Doman przybywa do Winety, ścigając porywaczy małego Siemowita…

834 – zła czarownica Ravenna żoną Ludwika Niemieckiego po otruciu jego żony Emmy.

842 – Dago rodzi się w wiosce karłowatych Zemlinów ewentualnie Nelwynów.

845 – Śnieżka u 7 krasnoludków. Ginie zła czarownica Ravenna („Królewna Śnieżka i Łowca”); ginie olbrzym Boza ostatni z rodu olbrzymich Spalów, jego siostra Zely zaczyna straszyć małych Zemlinów…

850 – Dago zabrany w styczniu  przez olbrzymkę Zely z plemienia Zemlinów i wychowany „na olbrzyma”.

852 - narodziny Roszpunki vel Rapunzel.

856 – młody Dago wyjmuje miecz Tyfling z kryjówki na Ostrowiu Spalów z polecenia olbrzymki Zely.

860 – Dago rozpoczyna swój szlak chwały tropiąc bandę Estów z Truso, którzy zabili Zely – dociera do Truso i zabija złego Hurdę, po czym poznaje Astrid i staje się… nowym Conanem jeżeli chodzi o ilość zdobytych kobiet…

872 – Karloman uwalnia Roszpunkę Długowłosą zamkniętą w wieży w lasach Turyngii.

876 – umiera królewna Śnieżka, jej syn Karloman i Roszpunka Długowłosa zostają władcami Bawarii.

878 – Urocza vel Kopciuszek alias Cinderella zostaje panią Akwitanii.

880 – Roszpunka Długowłosa zostaje panią Bawarii po śmierci męża.

898 – Urocza uznaje władzę Odona z Paryża nad Akwitanią.

922 – Ahmed ibn Fadlan bierze udział w wyprawie wikińskiej do Szwecji. („Trzynasty wojownik”).

933 – Szeherezada zbiera legendy z całego Imperium Arabskiego, by uratować swe życie, za co Szachrijar ją poślubia… 

956 – narodziny Aurory w Vexin-Bourges. Diabolina Maleficient nie zaproszona na uroczystość przez księcia Stefana rzuca przekleństwo na nowonarodzoną księżniczkę („Śpiąca królewna”, „Czarownica”).

960 – tajemniczo ginie Ordono Zły, kwestia jego następstwa w Zakonie to tajemnica („Saga o czarnoksięzniku”).

963 – umiera Szachrijar mąż Szecherezady.

966 – książę Mieszko I chrzci Polskę i pojmuje za żonę czeską Dobravę.

972 – Aurora de Vexin-Bourges zapada w śpiączkę i staje się Śpiącą Królewną („Śpiąca Królewna”).

997 – narodziny Czarnego Turlogha O’Briena.

1000 – zjazd gnieźnieński. Cesarz Otton III przekazuje księciu Bolesławowi Chrobremu relikwie, w tym być może świętego Graala…

1005 – powrót Pomorzan do Starej Religii. Pierwszy w Polsce bunt przeciw chrześcijaństwu.

1014 – młody Czarny Turlogh O’Brien bierze udział w bitwie pod Clontarf; w oblężonym Dublinie, gdzie przebywa zła królowa Komlada pojawia się sam Odyn („Cień Szarego Boga”).

1017 – Czarny Turlogh realizuje zemstę na Thorkelu vel Thorfelu Pięknym z wyspy Helni („Ciemny posąg”)

1020 – Czarny Turlogh i Athelstane trafiają do Bal Sagoth („Jasnowłosa bogini Bal Sagoth”). Młody rycerz normandzki Robert Diabeł zostaje Wielkim Mistrzem Zakonu Słońca („Saga o czarnoksiężniku”).

1022 – drugi bunt przeciwko panom i religii chrześcijańskiej w Wielkopolsce, który został stłumiony.

1025 – ponowny bunt przeciwko panom i chrześcijaństwu w Polsce, został on także stłumiony.

1030 – czwarty „bunt przeciwko panom, popom, biskupom i bojarom. Było wtedy w Polsce powstanie”.

1038 - Powstanie ludowe w Polsce, które było reakcją na nałożenie na poddanych znacznych obciążeń, które musieli ponosić na rzecz państwa i możnowładców oraz w związku z rozbudową i ugruntowywaniem struktur Kościoła katolickiego. Po okresie zamętu po najeździe ruskim i osłabieniu władzy monarszej aparat państwowy nie był już w stanie tłumić niezadowolenia, które znalazło ujście w powstaniu skierowanemu przeciw możnowładztwu, dynastii i chrześcijaństwu.

1072 – francuski król Filip budzi do życia Śpiącą Królewnę; Vexin-Bourges staje się lennem Francji („Śpiąca Królewna”).

1075 – młody i zły japoński czarnoksiężnik Teinosuke ucieka z Japonii na Syberię, dając tym absolutny początek historii Ludzi Lodu – gdyż stanie się on ojcem Tanghila czyli Tengela Złego  („Saga o Ludziach Lodu”).

1079 – zagadkowe przyczyny i okoliczności śmierci bp. Stanisława Szczepanowskiego zgładzonego z woli króla Bolesława Śmiałego zwanego Szczodrym… („Kronika Polska”)

1080 – czarnoksiężnik Gilbert von Tierstain zostaje Wielkim Mistrzem Zakonu Słońca („Saga o czarnoksiężniku”).

1082 – narodziny Eryka de Cogana.

1085 – narodziny Tanghila Złego gdzieś na Syberii („Saga o Ludziach Lodu”)

1097 – Johann von Tierstain syn Gilberta nowym Wielkim Mistrzem… („Saga o czarnoksiężniku”).

1099 – Eryk de Cogan jest wśród atakujących mury Jerozolimy („Droga Azraela”). Wędrujące małe plemię, którego członkiem, jest młody lecz bardzo zły Tanghil, osiada gdzieś w okolicy Wyspy Czterech Wiatrów u ujścia Obu. Na wyspie tej znajduje się labirynt prowadzący do Czarnej i Białej Wody.

1106 – grupa irlandzkich czyli celtyckich wyznawców Croma, zwanego teraz Crom Cruach, emigruje gdzieś do centralnej Anglii i w głębi Lasu Sherwood zakłada wioskę, gdzie oddaje się czarnej magii. W święto Samhain, 1 listopada sam Crom [???] pali wioskę, a ich dusze bierze w wieczne posiadanie… („Robin z Sherwood”, „Crom Cruach”).

1109 – („Droga Azraela”)

1118 – rycerz Hughues de Payens w Ziemi Świętej zakłada tajemniczy i potężny zakon Braci Świątyni – Templariuszy.

1120 – Tanghil dociera do Ciemnej Wody na Wyspie Czterech wiatrów i staje się Tengelem Złym („Saga o Ludziach Lodu”).

1124 – John Norwald zaczyna swoje przygody („Lew Tybru”).

1130 – narodziny złej czarownicy Mortianny, matki Roberta i Hugona de Rainault.

1140 – ginie Johann von Tierstain w lasach Tiveden w Szwecji („Saga o czarnoksiężniku”).

1150 – narodziny czarnoksiężnika Simona de Belleme’a („Robin z Sherwood”, „Robin i czarnoksiężnik”); narodziny złego Roberta de Rainaulta w Normandii („Robin z Sherwood”, „Zamczysko w Otranto”).

 

CDN.

Heroiczna linia czasu (7)

 

492 – („Świątynia Obrzydliwości”)

493 – po śmierci Odoakera miecz Tyrfing przechowywany przez Herulów.

495 – początek terroru Grendela w Jutlandii; umiera król Gotów Hrethel; jego następcą jest Hygelac a nie Egtheow… Ukończenie budowy klasztoru Shaolin w Młodym Lesie.

497 – bitwa pod Badon. Arthur pokonuje Anglosasów dowodzonych przez Aellę (który ginie) i jego syna Cedryka  z Wessex.

502 – bitwa pod Ravenswood pomiędzy Gotami a Szwedami, ginie Hethcyn czyli Egtheow [ale nie Adils].

505 – ginie Adils Wielki, jego następcą zostaje Eystejn I.

507 – Beowulf zabija Grendela; pokonany przez Chlodwiga Wielkiego król Alaryk II staje się Kalekim Królem Rybakiem – dzięki mocy Graala nie może umrzeć i wciąż ranny ukrywa się na Ziemi Jałowej… Król Arthur walczy z diukiem Alemanii Floranem i zdobywa od niego cudowny miecz Marmiadoiza, który podobno zdobył dawno temu sam Herakles podczas wyprawy po Złote Runo…

512 – Brendan Żeglarz wyrusza w siedmioletnią podróż na Atlantyk. Powrotna wędrówka Herulów do Skandynawii przez ziemie nadwiślańskich Słowian; plemię Spalów nabywa od nich miecz Tyrfling w zamian za swobodne przejście przez ich terytorium. Miecz jest odtąd przechowywany na Ostrowiu Spalów…

513 – Merlin zasypia wraz z Nimue.

515 – Hygelac ginie podczas ataku na Fryzję.

517 – umiera duński król Hrotgar.

521 – Beowulf królem Gotów.

531 – ginie Eystejn I; jego następcą Ingwar Wysoki.

537 – w bitwie pod Calmann ginie sędziwy król Arthur Pendragon, a jego Excalibur zostaje oddany Pani Jeziora przez rycerza Bedivera albo Girfleta. Być może umierającego Arthura zabrała Morgainne do Avalonu i staje się Królem Który Odszedł Ale Powróci…

545 – po śmierci Ingwara Wysokiego  królem Szwedów zostaje Onund Karczownik. Gidas Mądry pisze o Srebrnej Strzale. („Robin z Sherwood”, „Robin i czarownik”)

550 – Galen Bradwarden zabija smoka Vermithraxa w Pn. Irlandii. („Pogromca smoka”). Św. Armel zabija smoka w Bretanii – wg niektórych Armel to król Arthur, cudem uratowany po bitwie pod Calmann.

565 – Ingjald Zły zostaje królem Szwedów w Uppsali jako następca Onunda Karczownika.

575 – Boewulf ginie w starciu z ognistym smokiem. Wiglaf nowym królem.

598 – po śmierci Wiglafa królem Gotów zostaje Amlodhi Starszy.

619 - Hamleth vel Almodhi Młodszy próbuje nieudolnie pomścić śmierć ojca.

624 - Mahomet zdobywa w bitwie pod Badr cudowny miecz Tsulfakar.

625 – Hamleth zabija Klaudiusza, królowa Gyrd otruta… („Hamlet”)

644 – Samon czyli król Krak zabija smoka i staje się znany jako Bohemus (Czech).

655 – narodziny Abdula Alhazreda w Sanie.

680 – księżniczka Wanda rzuca się w fale Wisły.

700 – zabicie smoka wawelskiego i założenie Krakowa przez króla Graka vel Kraka („Kronika Polska”).

709 – pozaziemski wojownik Caine rozbija się swoim statkiem kosmicznym w Pd. Norwegii, gdzie król Hrotgar włada pierwszymi Wikingami… („Outlander”) Umiera król Krok/Krak/? Władający na terenie obecnej Pragi w Czechach.

715 – Libusza córka Kroka jednoczy plemiona Litomieżyców i Pszowian.

721 – Przemysł czyli lechicki książę Lestek I poślubia Libuszę i władają wspólnie Lechitami i Czechami.

730 – Abdul Alhazred pisze „Necronomicon” („Al Azif”). Narodziny czarownika Czarnowira syna Wilkowoja przyszłego ojca Czarnego Rogana.

735 – wielka bitwa pod Bravallą, gdzie walczy ponoć łącznie 400.000 ludzi[!!!] Młody Sigurd Ring (Pierścień) pokonuje starego Hildetanda i obejmuje władzę nad Uppsalą. Walczy tam Amazonka Wizna i jej dziewczyny… Umiera Libusza założycielka Pragi , córka Kroka i wspaniała władczyni…

738 – tajemnicza śmierć Abdula Alhazreda w Damaszku.

762 – narodziny Ragnara Lodbroga („Wikingowie”).

763 - Narodziny Lagerthy Lodbrog („Wikingowie”).

764 – Hrolandus vel Roland wstępuje w służbę Karola Wielkiego, który jest jeszcze księciem frankońskim.

765 – Ali Baba odkrywa w okolicach Damaszku jaskinię ze skarbami…

770 – narodziny Ogera de Balben.

771 – doskonały rycerz Roland otrzymuje od Karola Wielkiego miecz Durandal wykuty przez Welanda, który tnie nawet kamienie…

775 – Aladyn znajduje magiczną lampę i staje się kalifem Mahdim Imperium Arabskiego. [13 mln km kw. powierzchni] Rodzi się Sindbad Żeglarz w Bagdadzie. Narodziny Czarnego Rogana słowiańskiego herosa syna Czarnowira i Sławeny.

778 – Roland walczy mieczem Durandalem z Arabami pod Roncevalles i ginie śmiercią herosa. W tej samej bitwie bohater Olivier walczy mieczem Gloriusem i zabija 9 przeciwników…

780 – Ragnar Lodbrog poślubia Amazonkę Lagerthę… („Wikingowie”).

781 – narodziny Björna Nieustraszonego, syna Ragnara i Lagerthy („Wikingowie”).

786 – Aladyn i Jasmina abdykują na rzecz Haruna ar-Rashida…

 

CDN.    

Heroiczna linia czasu (6)

 

2 r. n.e. – Cuchulainn ginie w bitwie.

34 – Venlande królem Szwedów w Uppsali.

48 – początek zbrodniczej działalności wiedźmy Huldy w Szwecji; zabija ona króla Venlande’a i Visbur jego następcą…

64 – Ursus z plemienia Ligów (200 cm i 136 kg) najsilniejszym człowiekiem świata? („Quo Vadis”).

79 – Zagłada Pompejów (a także Herculanum, Stabiae, Oplontis, Nuceria i innych miejscowości) mnóstwo filmów, a każdy przedstawia to inaczej. („Ostatnie dni Pompejów”).

82 – Han z Tracji walczy ze złym Nicerote koło Clusium.

98 – po śmierci pijaka Visbura w Uppsali nowym królem zostaje Domald.

130 –po zamordowaniu Domalda przez własnych wojów królem Uppsali zostaje Domar.

162 – po śmierci Domara królem Szwedów zostaje Dyggve Dzielny.

170 – narodziny Brana Mak Morna.

190 – po śmierci Dyggve Dzielnego królem Szwedów zostaje Dag Wielki (Mądry) wybitny władca Uppsali.

206 – Bran Mak Morn zwycięża Rzymian przy pomocy Robaków Ziemi („Robaki Ziemi”).

207 – Gonar Sędziwy wzywa Kulla Zdobywcę poprzez czas i przestrzeń („Królowie Nocy”).

210 – Bran Mak Morn ginie w bitwie.

220 – po śmierci Daga Wielkiego królem Szwedów w Uppsali zostaje Agne.

260 – sędziwa czarownica Hulda ginie powieszona na własnym naszyjniku za zabicie króla Agne – miała już wtedy 250 lat.

286 – Klaudiuisz Karauzjusz ogłasza się cesarzem Brytanii mając poparcie potężnej druidki związanej z robakiem – przyszłej Lady Marsh… („W pieczarze białego robaka”)

300 – Jerzy z Lyddy zabija smoka.

312 – pewien 7-latek zostaje królem Szwedów w Uppsali – osiągnie nadludzki wiek i będzie znany jako Ane Stary.

400 – narodziny Sigurda czyli Zygfryda syna Siegmunta czyli Zygmunta; Zygmunt zdobywa miecz Gram  z drzewa Barnstokk; Ane Stary staje się trudny dla otoczenia z powodu swej chęci życia mimo niedołęstwa – zaczyna składać co roku swoich synów w ofierze Odynowi w zamian za dłuższe życie… Narodziny Halfdana Starego króla Dunów, przodka wielu rodów wikińsklich…

406 – Zygmunt ginie zabity przez Saksonów, jego syn wychowywany na kowala przez Wolsunga (Weylanda); plemiona barbarzyńskie przekraczają Ren i zaczynają druzgotać Zachodnie Imperium Rzymskie; wycofanie legionów z Brytanii, gdzie władzę przechwytuje król Konstantyn.

409 – narodziny Egilla, najmłodszego syna Ane Starego w Uppsali.

422 – heros Zygfryd zabija smoka Fafnira mieczem Balmungiem albo Gramem. Narodziny Merlina (Myrddina) ostatniego arcydruida Brytanii, Vortigern morduje Konstantyna.

430 – zabicie Zygfryda przez Hagena i początek zemsty Krymhildy. Narodziny Ottara Walecznego w Uppsali. Halfdan Stary zjednoczy kilka klanów i zostaje pierwszym duńskim władcą o realnej władzy.

436 – Hunowie podbijają Burgundów, zemsta Krymhildy na królu Gunterze i jego wojownikach.

437 – narodziny Hrethela króla Gotów ojca Egtheowa i Hygelaca, dziada Beowulfa. Narodziny Childeryka Długowłosego syna Meroweusza – pierwszego pewnego króla Franków.

440 -  młody Merlin kończy szkolenia na druida i zostaje wielkim magiem, („Merlin – magia się zaczyna”, „Merlin i wojna smoków”). Vortigern zaczyna Celtyckie Odrodzenie w Brytanii.

447 – umiera Ane Stary czyli On ponad stuletni król Szwedów. Egill jego następcą.

450 – narodziny Adilsa Wielkiego czyli króla Ale w Uppsali.

451 – bohater Angantyr walczy mieczem Tyrfingiem przeciw Hunom w bitwie na Polach Katalunijskich i zasypia utrudzony tą wielką bitwą. Młody herulski wojownik Odoaker podkrada się i zabija go, zabiera mu cudowny miecz i zostaje królem plemienia Herulów…

456 – Ottar Waleczny zostaje królem Szwedów w Uppsali po śmierci Egilla.

460 – Adils Wielki czyli Ale królem Szwedów po śmierci Ottara Walecznego. Merlin ustawia krąg Stonehenge.

464 – narodziny wojownika Egtheowa syna Hrethela ojca Beowulfa. Narodziny Arthura vel Artura Pendragona na zamku Tintagel, dzięki Merlinowi, syna Uthera vel Uthyra i Ygerny z Avalonu.

469 – narodziny gockiego króla Hygelaca - pierwszego Wikinga potwierdzonego źródłowo.

477 – początek budowy klasztoru Shaolin i zasadzenie bambusowego lasu wokół niego.

480 – Arthur Pendragon wyciąga Miecz W Kamieniu (Excalibur) i z pomocą Merlina zostaje królem-pendragonem Brytanii.

482 – narodziny Brendana Żeglarza syna. Zmarł Chileryk Długowłosy ostatni plemienny król-wojownik Franków epoki heroicznej. Jego żona Basina Młodsza obejmuje regencję zamiast młodego Clovisa (Wielkiego) ich młodego syna. Arthur oddala od siebie swoją starszą siostrę Morgainne vel Morganę, która go bardzo kocha.

486 – frankoński król Clovis staje się Chlodwigiem Wielkim po pokonaniu ostatnich Rzymian w Galii. Frankowie pod jego przywództwem przekształcają Galię [czyli prowincję Rzymu] we Francję.  On sam zaczyna chyba poszukiwać świętego Graala??? Arthur Pendragon poślubia Ginevrę córkę Pellinoire’a i zaczyna skłaniać się ku chrześcijaństwu. Merlin coraz bardziej zagrożony w swej pozycji arcudruida przez chrześcijan w Camelocie.

487 – narodziny Beowulfa syna Egtheowa. Percewal vel Persifal alias Persiwal Syn Wdowy  rusza na poszukiwania Graala i przybywa na dwór Arthura Pendragona. Powstaje Bractwo Okrągłego Stołu na dworze Arthura w Camelocie.

489 – Cormac i Wulfhere  już są dowódcami hyrdu (hyrd, hird – drużyna, świta) wikińskiego. („Tygrysy morza”)

490 – umiera Halfdan Stary, król Dunów, Hrothar jego następcą… („Miecze Morza Północnego”).

491 – Cormac i Burla, wódz Piktów, dokonują zemsty na wikińskim wodzu… („Noc wilka”). Umiera Basina Młodsza, ostatnia plemienna władczyni Turyngów i Franków.

 

CDN.