Meteoryty starsze od Ziemi

 

Robby Berman

 

Meteoryt starszy od Ziemi prawdopodobnie pochodzi z „protoplanety”. Skała znaleziona na Saharze prawdopodobnie pochodzi z dawno zaginionej protoplanety.

·        Erg Chech 002 to meteor niepodobny do żadnego innego, jaki kiedykolwiek znaleziono.

·        Jest starszy od Ziemi, a jego skład budzi ciekawe wątpliwości.

·        Meteoryt prawdopodobnie pochodzi z wczesnej planety w naszym układzie słonecznym.

Naukowcy odkrywają mnóstwo niesamowitych historii, które opowiadają meteoryty rozrzucone po powierzchni Ziemi. Teraz zespół kierowany przez Jean-Alix Barrat, geochemika z University of Western Bretania we Francji, ogłosił w badaniu, że jedna z takich skał jest najwyraźniej niesamowicie stara, starsza od Ziemi. Uważają, że pochodzi z dawno zaginionej protoplanety, planety-dziecka, która nigdy nie miała szansy dorosnąć, że tak powiem.

Erg Chech 002, lub EC002, został znaleziony w Adrar w Algierii w maju ubiegłego roku w niemal niezamieszkanym regionie Erg Chech na Saharze. Był to jeden z kilku odkrytych kawałków meteorytu — razem ważyły ​​32 kilogramy (około 70 funtów). Lunar and Planetary Institute opisuje EC002 jako „stosunkowo gruboziarnisty, o jasnobrązowym i beżowym wyglądzie ze sporadycznie większymi zielonymi, żółtozielonymi i rzadziej żółtobrązowymi kryształami”.

Przybliżona identyfikacja EC002 sklasyfikowała go jako achondryt, co natychmiast odróżniało go od większości meteorytów, które są chondrytami.

Chondryty to przedplanetarne, skaliste skały powstałe miliardy lat temu z pyłu i ziaren mineralnych wczesnego Układu Słonecznego.

Achondryty to skały oderwane od powierzchni ciał planetarnych, więc są nowsze. Ich skład może dostarczyć wskazówek dotyczących procesów formowania się ich źródeł, ponieważ wykazują cechy zgodne z okresem wewnętrznego topnienia, który oddziela jądro od skorupy młodej planety. Są również stosunkowo rzadkie. Spośród dziesiątek tysięcy meteorytów wymienionych w bazie danych Meteroitical Bulletin, zaledwie 3179 z nich to achondryty.

Większość znalezionych meteorytów, około 95 procent, pochodzi zaledwie z dwóch ciał w kosmosie, a około 75 procent może pochodzić z pojedynczej, dużej asteroidy o nazwie (4) Westa.

Oto, gdzie przechodzimy od nietypowych do bardzo nietypowych. Achondryty są zwykle bazaltowe, powstają w bazaltowej skorupie ciała planetarnego. EC002 nie jest. Jest wulkaniczny, to rodzaj skały zwanej andezytem. Naukowcy zmierzyli radioaktywne izotopy aluminium i magnezu, które zawiera, i doszli do wniosku, że minerały skrystalizowały się około 4,566 miliarda lat temu. Ziemia, dla porównania, ma zaledwie 4,54 miliarda lat.

Ten kawałek schłodzonej magmy jest samotnym ocalałym z zamierzchłej przeszłości. Autorzy piszą, że żadna asteroida nie ma takich samych cech widmowych jak EC002, co wskazuje, że prawie wszystkie te ciała zniknęły, ponieważ albo stały się budulcem większych ciał lub planet, albo zostały po prostu zniszczone.

Andezyt w EC002 jest interesujący. Na Ziemi bogate w sód krzemiany andezytu znajdują się w strefach subdukcji, gdzie jedna płyta tektoniczna zapada się pod drugą. (Materiał przypominający bazalt w większości chondrytów powstaje, gdy bogata w magnez i żelazo lawa stygnie).

Mimo to EC002 nie jest pierwszym znalezionym meteorytem andezytowym, a badanie dwóch z nich (Graves Nunataks 06128 i 06129) odkrytych na Antarktydzie podnosi prawdopodobieństwo, że powstały one w wyniku stopienia ciał planetarnych składających się z chondrytów.

Niektórzy teoretyzowali, że jeśli tak jest, a chondryty są tak powszechne, to ich stopienie w skorupę andezytową mogło być powszechnym zjawiskiem podczas formowania się planet. Rzeczywiście, badanie Barratta mówi: Można rozsądnie założyć, że wiele podobnych ciał chondrytycznych narastało w tym samym czasie i było przykrytych tym samym typem pierwotnej skorupy.

 

To interesująca koncepcja, choć z dwoma problemami…

 

Po pierwsze, właściwości reaktywne światła EC002 nie przypominają niczego innego we wszechświecie spośród 10.000 obiektów w bazie danych Sloan Digital Sky Survey.

Po drugie, nie znaleziono aż tak wielu meteorów andezytowych, co sprawia, że ​​można się zastanawiać, gdzie one wszystkie mogły się znaleźć. Mogły zostać rozbite i rozbite. Albo może zostały wchłonięte podczas formowania się późniejszych planet. Takich jak nasza Ziemia.

 

…a może z innego wszechświata?

 

Zastanawiam się, czy materia z innego Universum mogłaby przenikać do naszego i vice-versa? A dlaczegóżby nie? Być może takimi dowodami na powyższe są nietypowe asteroidy jak (33) Polihymnia oraz (16) Psyche, których fizyczne właściwości odbiegają od normy. Polihymnia jest gęstsza od osmu i może zawierać pierwiastki o liczbie atomowej Z > 200 czy nawet 300. U nas to ewenement, ale w innym wszechświecie to może być norma…

Podobnie jest z Psyche. Ta asteroida składa się niemal wyłącznie z metali i w przyszłości może być eksploatowana przez Ludzkość. Oczywiście kiedy Ludzkość będzie w stanie eksploatować surowce z innych ciał niebieskich.   

 

Źródło: https://bigthink.com/hard-science/ancient-meteorite-ec-002/#rebelltitem2

Opracował - ©R.K.Fr. Sas - Leśniakiewicz