Widok na jednostkę Babiej Góry z Zawoi-Przysłopu
(od północnego-wschodu)
Po zamieszczeniu materiału na
temat Babiej Góry w Internecie – zob.: http://wszechocean.blogspot.com/2018/07/sekrety-krolowej-beskidow-1.html
otrzymałem dwie odpowiedzi - pierwsza od red. Marka Rudnickiego, który przypomniał mi, że sam pisał o tych
rewelacjach w swych pracach pt. „Bękarty bogów” i wcześniejszej „Kołowrót dziejów”.
Według prof. Jana Pająka – wejście
do Tunelu o Szklistych Ścianach znajdowało się ukryte za dużym głazem.
Widok na kopułę szczytową Diablaka z Zawoi-Wideł
(od północy)
Ta kwestia jest wciąż
dyskusyjna, bo – o ile relacja informatora prof. Pająka jest prawdziwa – to
chodziłoby o jakiś duży głaz zamontowany na mechanizmie obrotowym czy
przesuwnym, który byłby łatwy do przesunięcia. Rzecz w tym, że część kopuły
szczytowej Babiej Góry stanowią gołoborza i szukanie szczególnego głazu na
głazowisku byłoby szukaniem igły w stogu siana. Ten głaz musiałby mieć średnicy
ponad 2 m i owalny kształt, bo inaczej NOL-e (jak zakłada to prof. Pająk) nie
byłyby w stanie się w nim poruszać – mimo swego wysokiego technicznego
zaawansowania. Żeby to wejście znaleźć należałoby przeszukać całą szczytową
kopułę Diablaka od strony południowej – od niwelety 1400 do 1500 m n.p.m. –
robota dla batalionu wojska na miesiąc. Należałoby sprawdzać każdy kamień,
każdą skałkę. Rzecz jest do zrobienia w czasie realnym, tylko… kogo na to stać?
Na pewno nie indywidualnych badaczy jak Pan Olaf Snappan czy emerytów i kanapowych detektywów jak ja. To są
poważne koszty. No i do tego potrzebny jest łut szczęścia czy tzw. fuks.
Przełęcz Brona
Drugą wskazówkę otrzymałem od
zawodowego geologa mgr inż. Stanisława
Bednarza, który wprawdzie odnosi się do całej sprawy z powątpiewaniem, bo
nie wynika to z jego doświadczenia, ale polecił mi znakomite prace na temat
Babiej Góry, w których można znaleźć ciekawe informacje na jej temat. Tak więc
polecił mi on książkę „Babiogórskie ścieżki” (Redakcja Wydawnictw
Turystycznych, Poznań 1995) Urszuli
Janickiej-Krzywdy i Adama Łajczaka
oraz „Babia Góra” (Wiedza Powszechna, Warszawa 1978) Teofila
Wojterskiego.
Ale pierwszą wskazówkę
otrzymałem jeszcze w latach 90-tych od Pana Kazimierza Pańszczyka z Nowego Targu, który w liście skierowanym do
mnie z dnia 8.X.1996 roku, pisze tak:
Szanowny
Panie Robercie,
…
z tego, co wiemy na dzień dzisiejszy, groty na Babiej Górze powinny być cztery (zob.
mapka – lokalizacje 5-8, żółte markery) trzy
z nich miałyby się znajdować na południowym stoku, a jedna na stronie
północnej.
Dwie
groty znajdować by się miały po stronie słowackiej, przy czym przynajmniej
jedna z nich mogłaby pasować do opisu, jaki jest w Pańskim artykule. Mianowicie
chodzi tutaj o wysokość 1200 m n.p.m., jedna z rzekomych jaskiń jaka ma się
znajdować pod Cylem – 1515 m n.p.m., miałaby znajdować się na wysokości 1/3
Cylu, ok. 1300-1400 m n.p.m. Cyl jest niższym szczytem Babiej Góry, a zatem
mogło chodzić o niego, a nie o Diablaka czyli Babią Górę właściwą…
A oto mapka tajemnic Babiej
Góry – lokalizacje przybliżone:
1. Resztki
ruin spalonego przez Niemców schroniska BV w czasie II Wojny Światowej i zaraz
po wojnie w czasie próby jego odbudowania. W latach 30-tych obsługa tegoż
schroniska niejednokrotnie widywała (szczególnie nocami) dziwne zjawiska
świetlne przywodzące na myśl aktywność NOL-i: dziwne światła i dźwięki,
poruszanie się metalowych przedmiotów, lewitacja, itd.
2. Lokalizacja
Tunelu o Szklistych Ścianach wg prof. Jana Pająka.
3. Domniemane
miejsce lokalizacji niemieckich super dział strzelających w kierunku łańcucha
Tatr Wysokich w 1943 roku.
4. Miejsce
zagłady zespołu Frysiów w 1935 r.
grupa 4 turystów zginęła tam w niewyjaśnionych okolicznościach. Przyjęto, że
powodem ich śmierci była śnieżna zamieć i zawieja…
5,6,7 i
8. Lokalizacja grot w masywie Babiej Góry i Małej Babiej Góry.
Lokalizacje hipotetycznych
jaskiń podaję za Kazimierzem Pańszczykiem – być może któraś z nich jest
prawdziwa i wtedy uzyskamy potwierdzenie lub zanegowanie hipotezy prof. Jana Pająka. Na zdjęciach mamy jedną ze
sztolni wybitych w południowym zboczu Cylu – czyli Małej Babiej Góry.
Sztolnia poszukiwawcza pod szczytem Cylu
(Fot. Kazimierz Pańszczyk)
Na tych dwóch zdjęciach mamy
tajemnicze znaki wyrzeźbione w skałach na Małej Babiej Górze.
Najprawdopodobniej zostały one wyryte przez poszukiwaczy skarbów z Bractwa Św.
Wawrzyńca alias Bractwa Siedmiu Gwiazd, na których masyw Babiej Góry działał
jak magnes…
Znaki umowne poszukiwaczy skarbów na skałach Małej Babiej Góry
(Fot. Kazimierz Pańszczyk)
CDN.
