W dniu dzisiejszym parę minut po
godzinie piątej rano wyszedłem z psem na podwórko i spojrzałem w niebo. Ku
swemu zdumieniu ujrzałem jasne światło poruszające się w południowej części
konstelacji Lwa w kierunku północnym.
Było ono jaśniejsze od wszystkich
gwiazd konturowych gwiazdozbioru i miało kolor biały. Jasnością przypominał
Arktura (α Booti) czyli -0,04 mag. i przesuwał się powoli ku
środkowi konstelacji. A oto metryczka zdarzenia:
TYP
INCYDENTU: NL
MIEJSCE: Jordanów,
N 49°38'57” - E 019°49'48”
DATA: 28.XII.2021
r.
CZAS: 05:13
CET
CZAS
TRWANIA: ok. 20 sek.
ILOŚĆ
OBIEKTÓW: 1
ŚWIADKOWIE: 1
ZDJĘCIA: nie było
PRAWDOPODOBNE
WYJAŚNIENIE: Jakiś duży sztuczny satelita Ziemi?
Warunki pogodowe były
następujące:
TEMPERATURA
POWIETRZA: -8°C
WILGOTNOŚĆ
POWIETRZA: 81%
WIATR: słaby z
SW
CIŚNIENIE
ATMOSFERYCZNE: 1009 hPa
ZACHMURZENIE: bezchmurnie
WIDZIALNOŚĆ: CAVU
SMOG: CAQI 108
W pewnym momencie światło to
zabłysło silnie kolorem pomarańczowo-białym i nadal przesuwało się po niebie w
kierunku północnym słabnąc w powolnym tempie, aż wreszcie znikło. Całość przypominała
flarę satelity Iridium, ale była znacznie powolniejsza i trwała około 20
sekund.
Przy pomocy programu Stellarium sprawdziłem tą okolicę nieba,
ale niczego tam nie było. W sąsiedztwie Lwa przelatywały: satelita Kosmos
1388 i dwa satelity Starlink, których jasność nie
przekraczała +2 mag., natomiast jasność tego obiektu wynosiła co najmniej -1,5
mag.
Notabene, czas obserwacji miał
miejsce na ponad 2 godziny przed wschodem słońca o g. 07:42 CET, a zatem albo
obiekt ten był w znacznej odległości od Ziemi i świecił odbitym światłem
słonecznym, albo świecił swym własnym światłem. Nawet pomyślałem, że był to Teleskop
Kosmiczny Jamesa Webba - JWST, który wystrzelono 25 grudnia z
kosmodromu Centrum Kosmicznego ESA w Gujanie Francuskiej i skierowano w stronę punktu libracyjnego L2 układu Słońce –
Ziemia odległego o 1,5 mln km na odsłonecznej stronie Ziemi, a który puścił nam
pożegnalnego „zajączka”? Niestety nie miałem możliwości zweryfikowania tej
hipotezy…
A może był to jakiś UOO śledzący
lot naszego kosmicznego zwiadowcy? Myślę, że Oni też chcieliby wiedzieć, co
zamierzamy robić w Kosmosie?... A oto harmonogram lotu JWST do miejsca pracy:
·
GODZINA PIERWSZA: Począwszy od startu rakieta Ariane
zapewni ciąg przez nieco ponad 8 minut. JWST oddzieli się od pojazdu
startowego Ariane V pół godziny po wystrzeleniu, a my natychmiast
rozmieścimy panel słoneczny. Wydamy również kilka systemów, które zostały
zablokowane do uruchomienia.
·
PIERWSZY DZIEŃ: Dwie godziny po starcie
rozmieścimy antenę o wysokim zysku. Dwanaście godzin po starcie odbędzie się
pierwszy manewr korekcji trajektorii przez małe silniki rakietowe na pokładzie
samego JWST.
·
1 TYDZIEŃ: Drugi manewr korekcji trajektorii
odbędzie się 2,5 dnia po wystrzeleniu, wkrótce po przekroczeniu trajektorii
Księżyca. Zaraz potem rozpoczniemy sekwencję głównych wdrożeń. Pierwsze
wdrożenia to przednie i tylne palety z osłoną przeciwsłoneczną, po których
następuje zwolnienie pozostałych blokad startowych podsystemu. Następnym
zastosowaniem jest teleskop, w którym teleskop i autobus statku kosmicznego
oddalają się od siebie o około 2 metry, gdy rozkładany zespół wieży się wysuwa.
Następnie można rozpocząć pełne rozłożenie osłony przeciwsłonecznej z
rozłożeniem i naprężeniem membran. Po 6 dniach wdrażamy zwierciadło dodatkowe,
a następnie boczne skrzydła zwierciadła głównego.
·
PIERWSZY MIESIĄC: Gdy teleskop ostygnie w cieniu
rozłożonej osłony przeciwsłonecznej, włączymy ciepłą elektronikę i zainicjujemy
oprogramowanie lotu. Pod koniec pierwszego miesiąca dokonamy korekty w połowie
kursu, która zapewni, że JWST osiągnie ostateczną orbitę
wokół L2. Chociaż teleskop schładza się do temperatury bliskiej swojej
temperaturze roboczej, moduł ISIM (Integrated Science Instrument Module) jest
podgrzewany grzałkami elektrycznymi, aby zapobiec kondensacji na instrumentach,
ponieważ resztki wody uwięzione w materiałach tworzących obserwatorium uciekają
w próżnię kosmiczną.
·
2. MIESIĄC: 33 dni po uruchomieniu włączymy i
będziemy obsługiwać czujnik precyzyjnego prowadzenia, a następnie NIRCam i
NIRSpec. Pierwszy obraz NIRCam będzie przedstawiał zatłoczone pole gwiazd, aby
upewnić się, że światło przedostanie się przez teleskop do instrumentów.
Ponieważ segmenty zwierciadła głównego nie zostaną jeszcze wyrównane, obraz
nadal będzie nieostry. 44 dni po wystrzeleniu rozpoczniemy proces
dostosowywania segmentów zwierciadła głównego, najpierw identyfikując każdy
segment z jego obrazem gwiazdy w aparacie. Skupimy się również na lustrze
wtórnym.
·
3. MIESIĄC: Od 60 do 90 dni po wystrzeleniu
dopasujemy segmenty zwierciadła głównego, aby mogły współpracować jako
pojedyncza powierzchnia optyczna. Włączymy również i będziemy obsługiwać MIRI.
Pod koniec trzeciego miesiąca będziemy mogli wykonać pierwsze zdjęcia naukowej
jakości. Do tego czasu JWST zakończy swoją początkową
orbitę wokół L2.
·
4-6 MIESIĘCY: Około 85 dni po wystrzeleniu
zakończymy optymalizację obrazu teleskopu w kamerze NIRCam. Przez najbliższe
półtora miesiąca będziemy optymalizować obraz dla pozostałych instrumentów.
Przetestujemy i skalibrujemy wszystkie możliwości instrumentu, obserwując
reprezentatywne cele naukowe.
·
PO 6 MIESIĄCACH: JWST rozpocznie swoją
misję naukową i zacznie przeprowadzać rutynowe operacje naukowe. (Źródło: NASA)
