Powered By Blogger

środa, 14 marca 2018

„New Horizons” leci ku Trzeciej Strefie


New Horizons

Sarah Knapton


NASA uśpiła sondę New Horizons na pięć miesięcy na czas jej podróży do Trzeciej Strefy – najbardziej tajemniczego regionu Układu Słonecznego. Sonda New Horizons, która wykonała niesamowite zdjęcia Plutona w lipcu 2015 roku, została wyłączona w kwietniu 2016 roku w celu zaoszczędzenia energii na okres podróży przez Pas Kuipera – zaśmiecony region Układu Słonecznego wypełniony odłamkami lodu, który otacza Słońce i planety, i jest znany jako Trzecia Strefa.

W dniu 16 września, statek kosmiczny został wybudzony po 16-miesięcznym locie do MU69 – starożytny obiekt, o którym sądzi się, że stanowi jedną z „cegiełek”, z których zbudowany jest Układ Słoneczny.     

[Planetoida (486958) (tymcz. 1110113Y) 2014 MU69 została odkryta w czerwcu 2014 r. w wyniku testowego poszukiwania w Pasie Kuipera przyszłego celu dla sondy New Horizons przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a (HST). Wykonano wtedy około 200 zdjęć fragmentu nieba w konstelacji Strzelca. Dostrzeżenie 2014 MU69 możliwe było po zastosowaniu przez naukowców złożonych metod obróbki obrazu, żeby zablokować światło gwiazd widocznych w tle. Asteroida (486958) 2014 MU69 nie posiada jeszcze formalnej nazwy, a jedynie oznaczenie prowizoryczne 1110113Y i stały numer. W przyszłości może otrzymać od Minor Planet Center zindywidualizowaną nazwę własną. Zespół misji sondy New Horizons nieformalnie określa tę planetoidę jako „PT1” (potencjalny cel nr 1) – Wikipedia]

Planetoida 486958 (1110113Y) 2014 MU69

Ta kosmiczna skała nie była jeszcze odkryta, kiedy w 2006 roku została wystrzelona sonda, która ruszyła w najdłuższą podróż w historii eksploracji kosmosu, miliard mil poza Plutona i cztery miliardy mil od Ziemi.

Ostatnie obserwacje asteroidy MU69 przy pomocy HST pokazuje, że jest to najprawdopodobniej podwójnie „binarny” obiekt, albo para kosmicznych skał „zlepionych razem” ciał niebieskich, które mają jakieś 12 mi/~19 km średnicy. Alan Stern – czołowy badacz z programu NASA New Horizons – powiedział:
- Jesteśmy niemal pewni, że dotrzemy do pierwotnej materii w Pasie Kuipera, do liczących cztery miliardy lat relikwiach z czasów formowania się Układu Słonecznego i egzotycznego rumowiska małych planet Pasa Kuipera, takich jak Pluton. Być może rój małych ciał opuszcza nas od czasu do czasu, kiedy uformował się Układ Słoneczny. Czeka nas nowa eksploracja, bowiem otwiera się przed nami naukowa bonanza.

New Horizons jest najszybszym statkiem kosmicznym, który opuścił Ziemię, i jest częściowo napędzany energią atomową. Kiedy wystartował w 2006 roku, Pluton wciąż był planetą jeszcze przez kilka miesięcy, poczym został zdegradowany do rangi planety karłowatej albo Plutonka[1] i otrzymał oficjalną nazwę „asteroida numer 134340 Pluton”.

Planeta karłowata 134340 Pluton

Po przebadaniu obiektów z Pasa Kuipera, statek kosmiczny być może opuści Układ Słoneczny – wyczyn osiągnięty tylko przez sondy Voyager. Na swym pokładzie niesie on popioły uczonego, który odkrył Plutona – Clyde’a Tombaugha, który zmarł 17.I.1997 roku, w dziewięć lat i dwa dni przed wystrzeleniem New Horizons, a jednym z jego ostatnich życzeń było to, by jego doczesne szczątki zostały wysłane w Kosmos.       


Przekład z angielskiego - ©R.K.F. Leśniakiewicz


[1] Plutonido – Plutonek, to cała klasa ciał niebieskich zbliżonych rozmiarami i właściwościami do Plutona.