Powered By Blogger

poniedziałek, 7 listopada 2011

UKRYTA PRAWDA

 

Anton A. Anfałow –


Prezentujemy Państwu pakiet materiałów dotyczący katastrof UFO na terenie byłego ZSRR... Konkretnie chodzi tutaj także o przypadki znalezienia nieznanych Istot – zwanych na Zachodzie EBE (Extraterrestial Biological Entity) lub ALF (Alien Life Form). Interesującym w tym wszystkim jest to, że wiele UFO zostało zestrzelonych przez   i n n e   UFO! A oto kronika wypadków:

Nr.6 – Rok 1972. Latający spodek o średnicy 8,7 m i wysokości 2,4 m rozbił się na pustyni w Kazachstanie, na północ od jeziora Tengiz, w Celinogradzkim Rejonie, na pn. - wsch. granicy rezerwatu Kurgaldzińskiego, 15 km na pd – zach. od małej wioski Abaj. NOL miał płaski wierzch i gładki metalowy pancerz, bardzo twardy. Po raz pierwszy został on wzięty za nieznanego satelitę, ale potem stwierdzono, iż był to UFO. Dysk został zabrany przez specjalną jednostkę lotniczą – podlegającą pod centrum kontroli lotów kosmicznych w Bajkonurze – przy pomocy latającego dźwigu Mi-6 najpierw na lotnisko Arkałyk, a potem do podziemnego bunkra, położonego w okolicy miasteczka STIEPNOGORSK-2[1])  w Celinogradzkim Rejonie. Znaleziono tam zwłoki 1 EBE w stanie pożałowania godnym: połamane kończyny i częściowo spalone ciało. Badania dysku i EBE zostały dokonane w miasteczku akademickim  w Nowosybirsku. To EBE miało 6 palców u rąk, a jego wzrost wynosił 1,5 m, szerokość 65 cm oraz 73 kg wagi. W roku 1989, pojazd został przekazany w największej tajemnicy do Arabii Saudyjskiej.

Nr.12 – Dnia 22.09.1976 r. radzieccy żołnierze znaleźli zgruchotany pojazd w kształcie wieloryba o długości 15 m, w środkowym Kazachstanie, w Karagandzkim Rejonie, na południe od Celinogradzkiego Rejonu. Pojazd ten został przetransportowany Mi-6 do Arkałyku, a następnie do Moskwy, na ekstra – tajne lotnisko Żukowskij – Ramieńskoje, gdzie znajduje się Instytut Badawczo-Rozwojowy Lotnictwa im. L.I.Gomowa. Nie znaleziono żadnego ALF. NOL znajduje się stale w Żukowskim.

Nr.14 – Dnia 24.08.1978 r. żołnierze znaleźli rozbity srebrzysty dysk w kształcie grzyba (przypomnij sobie Czytelniku polskie zdjęcia UFO z okolic Wąsosza Grajewskiego, wykonane w sierpniu 1993 r. – przyp. tłum.), o wymiarach 5,5 – 6 m średnicy oraz 3 m wysokości i o masie około 720 kg, w górzystym rejonie tajgi na rosyjskim Dalekim Wschodzie, w Chabarowskim Rejonie, w odległości około 100 km na pd - wsch. od Chabarowska. NOL został przewieziony początkowo na lotnisko Obor koło Chabarowska, a następnie przy pomocy helikoptera Mi-10 do Nowosybirska, w celu przeprowadzenia nad nim ultra – tajnych badań. Znaleziono tam także 1 ALF – typowego Szaraka o wzroście 1,2 m, który dawał jeszcze znaki życia, ale był w stanie komy. Został on przewieziony natychmiast do specjalnego laboratorium biologicznego w Nowosybirsku, gdzie utrzymano go przy życiu w ciągu 2 tygodni. Wszystkie usiłowania ufologów dotarcia do informacji na ten temat zostały zablokowane przez wojsko i KGB.

Nr.15 – Ponownie Kazachstan, 1978 rok. w okolicach miejscowości Borli, na pd – wsch. od jeziora Ul’ken – Borli, znaleziono rozbity latający dysk, dokładnie taki sam, jaki znaleziono w okolicach jeziora Tengiz. Przewieziono go do miasta Kustanaj, helikopterem Mi-6, a potem do Stepnogorska-2. ciało jednego Szaraka przewieziono do tajnego laboratorium w Semipałatynsku, gdzie zginął przy próbie reanimacji, gdyż podano mu tlen do oddychania, natomiast jego organizm potrzebował dwutlenku węgla do swego metabolizmu. (!!!) EBE zmarł w tydzień po katastrofie. W 1984 czy 1985 roku EBE został przetransportowany do tajnego podziemnego laboratorium w Moskwie – Wnukowo, gdzie przebywa po dziś dzień.

Nr.17 – Dnia 12.12.1978 r. znaleziono rozbitego NOL-a na wyspie Koługiew, położonej na północ od Archangielska. Ów NOL wyglądał jak coś pośredniego pomiędzy dyskiem a romboidem obrotowym o długości 7 – 8 m i wysokości 4,5 m, z kopułką na wierzchniej stronie i półkulistymi tworami pod spodem. Pojazd przetransportowano zrazu do jednostki wojskowej w Nar’ian-Mar, a potem przewieziono to do podziemnej bazy na Nowej Ziemi, która to baza była radzieckim odpowiednikiem amerykańskiej Area-51 czy S-4 w Newadzie... – i umieszczony w terytorium POŁUDNIOWYM atomowego poligonu – czyli tzw. OBIEKCIE-700 albo MOSKWA-700.[2]) Znajduje się tam obecnie 5 latających spodków: 3 autentyczne NOL-e z projektu Atlant: Atlant-1 – znaleziony w 1978 r. na wyspie Kołgujewskiej, Atlant-2 – znaleziony w 1988 r. w Republice Komi, Atlant-3 – znaleziony w 1990 roku niedaleko od Murmańska; oraz 2 pojazdy RAV  (od słów: Replicated Alien Vehicles – odtworzone pojazdy Obcych), które zbudowano w ramach Projektu Ruś. Baza ta jest zlokalizowana około 15 km na północ od lotniska wojskowego Rogaczewo, nieco na północ od Biełuszijej Guby, gdzie znajduje się kompleks wojskowy. W roku 2000 i wkrótce potem, planuje się kolejne próby z udziałem pilotów doświadczalnych na Nowej Ziemi, którzy będą oblatywać pojazdy Projektu Ruś, a także pozostałe trzy pojazdy z Projektu Atlant. Wszystkie te próby maja się odbyć na opuszczonych poligonach atomowych Czornaja Guba na Nowej Ziemi, co zagwarantuje tym próbom absolutną dyskrecję.

Nr.24 – W dniu 18.05.1982 r. o godzinie 02:25 czasu lokalnego, niedaleko wsi Wiat’ka w Nowosibirskim Rejonie, w Zachodniej Syberii, położonej w zapadłym kącie tajgi, 270 km na pn – wsch. od Omska, mieszkańcy usłyszeli huk zderzenia. W tym samym czasie radziecka jw. oplot. z Nowosybirska wychwyciła radarem NOL-a, który spadł na ziemię i natychmiast wysłano w miejsce katastrofy dyżurny helikopter Mi-8. rozbitego NOL-a znaleziono o godzinie 5 rano. Na miejscu znaleziono długi na 250 m i głęboki na 1 m rów wyryty przez obiekt, w którym to rowie znajdowały się fragmenty konstrukcji z nieznanego metalu. Na końcu rowu znajdował się otwór w ziemi o średnicy 20 m, w którym także znajdowały się szczątki metalowe. Ów metal był lekki jak folia, ale niezwykle wytrzymały – poza tym obdarzony był swego rodzaju „pamięcią kształtu”.[3]) szczątki zebrano i przewieziono do różnych wojskowych laboratoriów – m.in. do Moskwy – Wnukowa i Moskwy – Bałaszycha. Ponadto próbki pojechały do Nowosybirska i Kustanaju oraz do NPO „Poliot” w Omsku, gdzie poddano je dalszym badaniom.

Nr.27 – Następny przypadek ufokatastrofy w Kazachstanie zdarzył się w dniu 15 maja 1984 r. w rejonie Dżezkazganskoj Obłasti, na zachód od małej wioski Koszkar. Spadł tam mały NOL o średnicy 6,5 – 6,5 m i wysokości 5,2 m, z dobudowanymi na górze i spodzie kopułkami. Pojazd był pusty w środku. Przetransportowano go do STIEPNOGORSKA-2, gdzie umieszczono go w podziemnym bunkrze, a potem przetransportowano go do Moskwy na Bałaszychę do tamtejszej jednostki wojskowej, gdzie znajduje się do dziś dnia.

Nr.28 – 11.07.1985 r. NOL uległ katastrofie na Kaukazie, w republice Kabardino – Bałkarskiej, nieco na pd – wsch. od wioski Prochladnyj. W innej wersji tego samego wydarzenia, do katastrofy tej doszło w Azerbejdżanie. Wieść niesie, że to UFO zostało zestrzelone przez radziecki myśliwiec przechwytujący MiG-25. w zestrzelonym UFO znajdowały się 3 EBE – dwie martwe, a jedna jeszcze żywa...  Do zestrzelenia doszło wskutek wejścia NOL-a na kurs kolizyjny MiG-a, którego pilot nie mogąc wykonać manewru wymijającego – otworzył ogień.[4]
Wrak dysku został przewieziony przy pomocy helikoptera – latającego dźwigu – Mi-8 na lotnisko wojskowe Kapustin Jar, na terenie Państwowego Centralnego Poligonu Rakietowego Numer 4 „Kapustin Jar”[5]) w rejonie Astrachania, gdzie dysk ukryto w podziemnym bunkrze, gdzieś pomiędzy opuszczoną wioską Żitkur –  w odległości 32 km od niej,  a osiedlem Achremkin (Ariemkin), położonym 4 km od niego. Znaleziono w środku ALF były to gadokształtne Szaraki i miały po 4 palce u rąk, zaś trzecia była od nich wyższa i miała 5 palców u rąk. Wszystkie nie miały włosów na głowie. Specjalna komisja przyleciała samolotem z Moskwy i zorganizowała dokładne badania tego incydentu. Wszystkich świadków zmuszono do podpisania zobowiązania o utrzymaniu rzeczy w najściślejszej tajemnicy. Wydarzenie to jest w dalszym ciągu SOWIERSZIENNO SIEKRIETNOJE[6]) pomimo upadku komunizmu i ZSRR.

Nr.34 – W październiku 1989 r. mały NOL spadł na płyciznę rzeki Kubań, w rejonie miasta Kropotkin w Krasnodarskim Rejonie, Rosja. Naoczny świadek widział powietrzną walkę pomiędzy dwoma małymi dyskami, z których jeden wyemitował wiązkę światła, która oświetliła drugie UFO. Po chwili oświetlony NOL rozleciał się na kawałki. W czasie tego wydarzenia świadek stracił na chwilę przytomność. Po jej odzyskaniu znalazł na brzegu rzeki i na płyciźnie wiele odłamków NOL-a. Zebrał kilkanaście z nich i dwa zostały zanalizowane przez ludzi z miejscowego Syberyjskiego Komitetu Badań Zjawisk Anomalnych w Nowosybirsku, zaś inne zostały wysłane do Instytutu Badań Nuklearnych w Moskwie. Badania wykazały, że struktura metalu jest identyczna ze struktura szczątków, które pozostały po ufokatastrofie w Dalniegorsku, która miała miejsce w 1986 roku.

Nr.38 – W sierpniu 1992 roku znaleziono kilkanaście szczątków rozbitego NOL-a w okolicach kaukaskiego miasta Piatigorsk, które przewieziono ciupasem do UFO-Cetrum w Moskwie. Były one rezultatem walki pomiędzy dwoma UFO, z których jeden użył broni promienistej przeciwko drugiemu, który spadł w postaci ulewy szczątków na ziemię.

Przekład z j. rosyjskiego –
Robert K. Leśniakiewicz ©




[1] Wyróżnik cyfrowy przy nazwie miasta oznacza, że było to zamknięte miasto, w którym wykonywano prace badawcze związane z obronnością i bezpieczeństwem wewnętrznym ZSRR – przyp. tłum.
[2] Obiekty oznakowane jako MOSKWA-100...900 zazwyczaj należały do kompleksu przemysłu atomowego ZSRR, w których wykonywano tzw.  „badania specjalne”, w tym także doświadczenia na ludziach – przyp. tłum.
[3] Pomysł rodem z filmu pt. „Roswell” w reż. Jeremy Kagana???... – przyp. tłum.
[4] Jak to było możliwe bez uzyskania rozkazu z ziemi, tego nie wiem... Nawet w ZSRR w czasie pokoju, pilot mógł użyć broni pokładowej tylko i wyłącznie na potwierdzony rozkaz od dowództwa, tak było w przypadku zestrzelenia samolotu U-2 z pilotem Francisem Gary Powersem i Boeinga 747 Jumbo Jeta – lot KAL-007, trudno przypuścić, by w tym przypadku odstąpiono od tej zasady – przyp. aut.
[5] Jest to jeden z czterech kosmodromów wojskowych, z których odpalano satelity z serii Kosmos o przeznaczeniu wojskowym i szpiegowskim – ⅔ z całkowitej liczby tych satelitów! – przyp. tłum.
[6] Po polsku TAJNE SPECJALNEGO ZNACZENIA – przyp. tłum.