Powered By Blogger

środa, 8 kwietnia 2015

20 faktów o satelicie „Czarny Książę”





Ten „sztuczny satelita” wywołał wielkie zainteresowanie mediów od końca lat 50., i dzięki temu stał się jednym z najbardziej omawianych obiektów w przestrzeni kosmicznej. Początkowo sądzono, że jest to rosyjski satelita szpiegowski, przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie.

Jeżeli znajdujesz nasz artykuł o Czarnym Księciu jako za długi, to poniżej masz wypunktowane najważniejsze fakty o tym tajemniczym obiekcie:

1.      Czarny Książę – według agencji monitorujących radio na świecie, satelita ten nadaje radiosygnały od ponad 50 lat;
2.     USA i Związek Radziecki wykazywały zainteresowanie tym „Nieznanym Obiektem Kosmicznym”;
3.     Krążą pogłoski, że słynny Nikola Tesla był pierwszym człowiekiem, który przechwycił sygnał z satelitarnego Czarnego Księcia jeszcze w 1899 roku, w czasie budowy wysokonapięciowego urządzenia radiowego w Colorado Springs, CO.
4.     Od lat 30., astronomowie na świecie donoszą od dziwnych radiosygnałach, które rzekomo emituje Czarny Książę;
5.      W 1957 roku, dr Luis Corralos z Ministerstwa Komunikacji Wenezueli sfotografował go w czasie robienia zdjęć przelotu Sputnika-2 nad Caracas;
6.     Historia o Czarnym Księciu była przekazywana w mediach już od lat 40. (być może autorowi chodziło o lata 50., chyba że są znane jakieś wcześniejsze doniesienia medialne z lat 40. – przyp. tłum.), kiedy to „St. Louis Dispatch” i „The San Francisco Examiner” napisały na temat „satelity” w dniu 14.V.1954 roku.
7.      Magazyn „The Time” napisał o satelicie Czarny Książę w dniu 7.III.1960 roku;
8.     W 1957 roku, nieznany „obiekt”, jak zaobserwowano, „zaćmił” statek kosmiczny Sputnik-1. Zgodnie z doniesieniami, leciał on na polarnej orbicie.
9.     W roku 1957 ani USA ani ZSRR nie miały dostatecznej technologii umożliwiającej wysłania statku kosmicznego na polarną orbitę.
10. Pierwszy satelita na polarną orbitę został wystrzelony w 1960 roku w ZSRR.
11.   Satelity na orbicie polarnej są używane do sporządzania map, obserwacji Ziemi, kosmicznego zwiadu. Ten fakt plasował Czarnego Księcia w kategorii satelitów obserwacyjnych.
12.  W 1960 roku, satelita Czarny Książę znowu został zlokalizowany na polarnej orbicie, astronomowie i naukowcy wyliczyli jego masę na ponad 10 ton, co oznaczało, że był to najcięższy satelita w tamtych czasach.
13.  Orbita Czarnego Księcia nie była podobna do orbity jakiegokolwiek innego obiektu kosmicznego.
14.  Firma Grumman Aircraft Corporation nadała szczególną ważność temu tajemniczemu „satelicie”, w dniu 3.IX.1960 roku, w kilka miesięcy po jego wykryciu przez radiolokator, kamera fotograficzna Grummana na Long Island sfotografowała Czarnego Księcia.
15.  Grumman Aircraft Corporation sformowała komitet do przestudiowania danych otrzymanych z obserwacji, ale nigdy nie opublikowanych.
16. W 1963 roku, Gordon Cooper został wystrzelony w Kosmos. W czasie swego ostatniego okrążenia, zauważył on świecący zielono obiekt przed swoją kapsułą, w dużej odległości i lecącej w kierunku jego statku kosmicznego. (Była to misja Faith 7/Mercury-Atlas 9 odbyta w dniach 15-16.V.1963 roku – przyp. tłum.) Stacja obserwacyjna w Muchea, Australia, - kiedy Cooper zameldował obserwację nieznanego obiektu – namierzyła go radiolokatorem. Leciał on ze wschodu na zachód;
17.  Pewien operator z Ham Radio zdeszyfrował sygnały z Kosmosu uchwycone przez jednego amerykańskiego satelitę i doszedł do wniosku, że Czarny Książę pochodzi z układu gwiezdnego Epsilona Wolarza (e-Boo), 13.000 lat te
18. Zgodnie z rozkodowaną wiadomością, satelita Czarny Książę pochodzi z planety gwiazdy Izar (Mirac, Pulcherrima, Epsilon Wolarza – aktualnie znajdująca się na RA = 14h44m59,208s DEC = +27°04’27,38” – przyp. tłum.), sprzed 13.000 lat.
19. W dniu 23.VIII.1954 roku, techniczny magazyn „Aviation Week and Space Technology” opublikował historię o tym, jak satelita Czarny Książę zdenerwował Pentagon, który usiłował ukryć te informacje.
20.                       NASA opublikowała oficjalne zdjęcia, które najwidoczniej ukazują satelitę Czarny Książę.


Przekład z j. angielskiego – Robert K. Leśniakiewicz ©