Radioaktywność rozprzestrzenia się z Japonii

·        Załogi cywilnych samolotów obsługujących loty pomiędzy USA a Japonią rekomendują używanie jodku potasu (KI) – u nas znanego jako płyn Lugola. (Wodny roztwór czystego jodu w jodku potasu – przyp. tłum.)

·        Załogi samolotów latających pomiędzy USA a Japonią nie ryzykują inhalacją radioizotopu ¹³¹I* w aktualnie panujących warunkach.

·        CDC nie rekomenduje używania KI przez amerykańskich lotników w tym czasie.

·        Personelowi latającemu zaleca się kontaktowanie się z Ambasadą USA w Tokio

Mapka Japonii z zaznaczoną na niej zrujnowaną Daiichi Fukushima 1 EJ i strefami ewakuacji: 10, 30 i 80-kilometrową (żółte kręgi)

Materiały radioaktywne są to substancje (zazwyczaj stałe i ciekłe, ale czasami gazowe) które wydzielają energię. Energia przez nie wydzielana nazywa się promieniowaniem. Istnieją naturalne materiały radioaktywne (np. niektóre rudy są radioaktywne) albo sztuczne. Kiedy materiały radioaktywne pokryją ciało lub wnikną do ciała, naukowcy nazywają to kontaminacją.

W rezultacie trwającej sytuacji kryzysowej w Daiichi Fukushima 1 EJ, materiały radioaktywne znaleziono w kilku lokalizacjach. Większość z radioaktywnych materiałów została wyemitowana do najbliższej okolicy zrujnowanej elektrowni. Jednym z nich jest znaleziony tam radioizotop jod-131 – ¹³¹I*.

I-131 wypuszczony w powietrze może być wchłonięty wziewnie do płuc (inhalowany). Może on także kontaminować jedzenie. Inhalowany lub zjedzony, I-131  może być szybko wchłonięty przez tarczycę, gdzie energia promienista uszkadza ten gruczoł dokrewny. Biorąc jodek potasu, pomagamy chronić tarczycę przed pobieraniem radioaktywnego jodu do gruczołu na okres 24 godzin. Jeżeli zostanie wchłonięta duża ilość I-131 z powietrzem czy jedzeniem, to jego usuwanie z organizmu trwa więcej, niż 24 h i potrzeba więcej, niż jedną dawkę KI.

Na podstawie aktualnych warunków panujących w Japonii, użycie jodku potasu jest wskazane tylko dla tego personelu, który pracuje w lub wokół zrujnowanej elektrowni jądrowej. Dotyczy to wszystkich pracowników wykonujących naprawy, odbudowy, monitoringu i innych czynności w okolicy zniszczonej EJ. To są właśnie ludzie szczególnie narażeni na napromieniowanie i zniszczenie tarczycy.

Personel latający pomiędzy USA a Japonią nie ryzykuje inhalacją I-131 w bieżących warunkach. Japoński Urząd Lotnictwa Cywilnego (JCAA) współpracuje z kompaniami lotniczymi w celu zmian przebiegu linii lotniczych jak najdalej od elektrowni, niż to, co jest wymagane przy obecnych ograniczeniach lotów. Nasza FAA jest przygotowana do współpracy z JCAA w zakresie identyfikowania potencjalnego ryzyka w lotnictwie cywilnym i podjęciu wszelkich starań w ochranianiu lotnictwa cywilnego, gdyby sytuacja w Japonii się pogorszyła.

Tymczasem na ziemi w Japonii zachęca się załogi do rejestracji i kontaktowania się z Ambasadą USA w Tokio. Ambasada dysponuje najbardziej aktualnymi i bieżącymi informacjami  dla Amerykanów w Japonii, w tym także skażeń wody i żywności. Departament Stanu zaktualizował swój biuletyn „Travel Warning” dla Japonii od 11.III.2011 roku. Ambasada nie doradza Amerykanom zażywania KI w tym czasie. Jednakowoż na wszelki wypadek Ambasada rozprowadza KI swoim pracownikom i innym Ameryklanom stale pracującym i przebywającym na terenach, które w „Travel Warning” są wyszczególnione jako niebezpieczne. Poza tym Ambasada dostarcza KI każdemu, kto legitymuje się paszportem USA na każde życzenie.

Wskazania CDC dla amerykańskiego personelu latającego

Aktualnie CDC nie zaleca zażywanie jodku potasu przez amerykański personel latający.

Wskazania dla zażywających jodek potasu

Użycie KI może spowodować negatywne efekty na zdrowiu u niektórych osób. Dlatego też, KI nie powinien być brany bez konsultacji z waszym lekarzem rodzinnym bądź zakładowym. Ludzie, którzy mają uczulenie na jod, opryszczkowe zapalenie skóry, problemy naczyniowe bądź guzki tarczycy wraz z chorobami serca powinny unikać KI. Należy pamiętać, że alergie na owoce morza i skorupiaki wcale nie oznaczają nadwrażliwości czy alergii na jod. Osoby z wolem tarczycowym, chorobą Gravesa czy autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy powinny być traktowane z ostrożnością – szczególnie kiedy dawkowanie wykracza poza kilka dni. Jeżeli nie jesteście pewni, co do swej tolerancji na jod, skonsultujcie się ze swym lekarzem.

   

Źródło - http://www.cdc.gov/niosh/topics/radiation/CivAirCrew.html

Przekład z j. angielskiego – Robert K. Leśniakiewicz ©